"Ορθόδοξη Εκκλησία με Αλβανούς ιερείς"

Του Συμεών Σολταρίδη

«Δεν είμαστε συνομοσπονδία Εκκλησιών, αλλά η μία Καθολική Εκκλησία», μας είπε χαμογελαστός και ήρεμος ο Αρχιεπίσκοπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας Αναστάσιος και συνέχισε: «Υπάρχουν κύκλοι που θέλουν να δείξουν την Εκκλησία ως ΜΚΟ και ότι βρίσκομαι κάτω από επιρροή ενός κράτους-χώρας.

Ο Αρχιεπίσκοπος ΑναστάσιοςΔεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε. Ούτε ακόμη και από τον αδύναμο εαυτό μας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας αποτελείται από πολλές Εθνοτικές Ομάδες. Ολοι οι ορθόδοξοι της Αλβανίας είμαστε περίπου 30% του πληθυσμού. Επικοινωνούμε με όλους μέσω του Ευαγγελίου της αγάπης. Δεν είμαστε παράρτημα κάποιας Εκκλησίας. Φτιάξαμε την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας με αλβανικής υπηκοότητας κληρικούς».

Του θύμισα το 1993 όταν τον είχα επισκεφθεί, τότε σε μια άλλη δημοσιογραφική μου αποστολή, μόλις είχε αναλάβει. Οταν είχε παύσει ο διωγμός έναντι της Εκκλησίας, «διωγμός» που δεν είχε κατανοήσει ποτέ η Ελλαδική Εκκλησία και οι «υπερπατριώτες» κληρικοί και λαϊκοί και είχε αρχίσει «η Ανάσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Αλβανία» από το μηδέν.

* Από το 1992 άρχισε και λειτουργεί η Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία τεσσάρων ετών, στην οποία παρακολουθούν απόφοιτοι Λυκείου. Χειροτονήθηκαν πάνω από 190 κληρικοί, ενώ από το 1998 λειτουργεί στο Αργυρόκαστρο το Εκκλησιαστικό Λύκειο (αλβανοελληνικό) με την ονομασία «Τίμιος Σταυρός». Λειτουργεί επίσης οικοτροφείο με δικά του ιδιόκτητα κτήρια.

* Με την Τεχνική Υπηρεσία που έχει οργανωθεί κτίσθηκαν περίπου 460 εκκλησιαστικά κτήρια. Από αυτά άλλα είναι ναοί που κτίσθηκαν από την αρχή ( περίπου 170), άλλα είναι πολιτιστικά μνημεία (περίπου 65) που αναστηλώθηκαν, άλλοι 160 ναοί που επισκευάσθηκαν και άλλα 75 διάφορα κτήρια. Διορθώθηκε επίσης το μοναστήρι του Αγίου Βλασίου με διάφορα εργαστήρια και αγοράσθηκαν τα κτήρια ή επισκευάσθηκαν για να στεγαστούν η Αρχιεπισκοπή Τιράνων, η Μητρόπολη Αργυροκάστρου, το Εκκλησιαστικό Λύκειο Αργυροκάστρου, το πνευματικό κέντρο Λούσνιας, το Φοιτητικό κέντρο «Θαβώρ», μοναστηράκι στα Τίρανα, Νηπιαγωγείο στην Κορυτσά και Καβάγια. Διορθώθηκαν τα κτήρια των Μητροπόλεων Κορυτσάς και Βερατίου, των Μοναστηριών της Παναγίας στην Αρδενίτσα, και σε διάφορες άλλες περιοχές όπως Σβερνέτς, Αυλώνα, Χιμάρα, Ελμπασάν, Αργυρόκαστρο.

* Στη γενική δραστηριότητα της Εκκλησίας συγκαταλέγεται το τυπογραφείο που εκδίδει τη μηνιαία αλβανική εφημερίδα « Ανάστασις», το περιοδικό «Χαίρε», το φοιτητικό δελτίο «Λόγος», παιδικά και νεανικά περιοδικά, τα τετραμηνιαία επιστημονικά περιοδικά «Αναζήτηση» και «Ναός» και θρησκευτικά βιβλία. Υπάρχει και Εκκλησιαστικός Ραδιοφωνικός Σταθμός.

* Επίσης, η Εκκλησία οργανώθηκε και σε θέματα υγείας, εκπαίδευσης, κοινωνικής πρόνοιας, αγροτικής ανάπτυξης, πολιτισμού και οικολογίας. Στο πλαίσιο της αλβανικής νομοθεσίας ίδρυσε δύο Ιδρύματα: Το Ιδρυμα «Ορθόδοξοι Κλινικαί Ευαγγελισμού» και το Ιδρυμα «Πνοή αγάπης». Επίσης στα Τίρανα από το 1999 ίδρυσε και λειτούργησε Διαγνωστικό Ιατρικό Κέντρο με 24 ειδικότητες. Πολυιατρεία της Εκκλησίας λειτουργούν επίσης στην Καβάγια, τη Λούσνια, το Γεωργουτσάτι Αργυροκάστρου και την Κορυτσά.

Το «Ιατρικό Διαγνωστικό Κέντρο Ευαγγελισμός» έχει όλες τις ειδικότητες. Εργάζονται 45 μόνιμοι ιατροί, νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό και 75 με μειωμένο ωράριο. Από την ημερομηνία ίδρυσής του μέχρι σήμερα νοσηλεύτηκαν πάνω από 1.500.000 ασθενείς. Οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με δήλωση της διευθύντριας αδελφής Αθανασίας, με αξιοκρατικό τρόπο και όχι με βάση τη θρησκευτική και εθνοτική τους καταγωγή. Καθημερινά εξετάζει 250 ασθενείς. «Δεν κρατάμε στεγανά», δηλώνει η αδελφή Αθανασία και προσθέτει ότι παρέχεται περίθαλψη Α'βαθμού και στα υπόλοιπα πολυϊατρεία.

Εκπαίδευση

* Η Εκκλησία παρέχει και εκπαιδευτικές υπηρεσίες. Λειτουργεί σε διάφορες πόλεις κατασκηνώσεις, οικοτροφεία, κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης, 22 νηπιαγωγεία στις πόλεις και κωμοπόλεις της Αλβανίας με 850 παιδιά και 93 νηπιαγωγούς. Στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση 3 δημοτικά σχολεία ( Τίρανα, Δυρράχιο, Αργυρόκαστρο) γυμνάσια και λύκεια με σύνολο 900 περίπου μαθητές και 95 εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, ορφανοτροφείο «Το Ορθόδοξο Σπίτι της Αγάπης», ενώ η αλβανική κυβέρνηση το 2010 έδωσε την άδεια στην Ορθόδοξη Αλβανική Εκκλησία να ιδρύσει ιδιωτικό Πανεπιστήμιο με την ονομασία «Λόγος».

Εχει δύο σχολές και κατευθύνσεις. Η πρώτη Σχολή έχει κατεύθυνση Οικονομική με σχολές Τουρισμού, Λογιστικής και Διοίκησης Επιχειρήσεων. Η δεύτερη Σχολή έχει κατεύθυνση στις εφαρμοσμένες επιστήμες με σχολές ιατρικών και μικροβιολογικών εργαστηρίων, πληροφορικής και ερευνητικού κέντρου. Στη Σχολή Ιατρικών και Μικροβιολογικών Εργαστηρίων λειτουργεί τμήμα μεταπτυχιακό, ενώ σε όλο το Πανεπιστήμιο φοιτούν περίπου 200 φοιτητές. Γίνονται αποδεκτοί όλοι, ενώ το προσωπικό ξεπερνά τους 30 καθηγητές.

Αξιο προσοχής, τέλος, είναι το «Ιδρυμα Ναζαρέτ» το οποίο εκπαιδεύει σπουδαστές στις ειδικότητες κηροπλαστικής, αγιογραφίας, ξυλουργικής, εκδόσεις και τυπογραφείο. Εργάζονται περίπου 25 άτομα, ενώ σπουδάζουν αρκετοί οι οποίοι μαθαίνουν τέχνη. Σπουδαία θεωρείται η κατεύθυνση της ζωγραφικής-αγιογραφίας την οποία διδάσκει ο γνωστός Λαρισαίος Χρήστος Παπανικολάου, δημιουργός μιας ειδικής τεχνοτροπίας της «γραμμικής» - την οποία τεχνική του παρουσίασε σε πολλά μέρη όπου έχει εκθέσει έργα του. Το σημαντικότερο όμως όλων θα είναι το παρεκκλήσι της «Γέννησης», δίπλα στον Καθεδρικό Ναό της Αναστάσεως, το οποίο κοσμούν παραστάσεις από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη, καθώς και από αγιογραφίες και σύγχρονες μορφές.

Υπό την εποπτεία της Αλβανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας λειτουργεί επίσης στον Μεσοπόταμο Τεχνικό Λύκειο και 2 Εκκλησιαστικά Λύκεια: στο Σουκ με 30 υποτρόφους μαθητές και στο Αργυρόκαστρο με 35 υποτρόφους μαθητές. Τέλος, στο Μοναστήρι του Αγίου Βλασίου, περίπου 30 χιλιόμετρα από τα Τίρανα, λειτουργεί Θεολογική Ακαδημία με 38 φοιτητές και φοιτήτριες, οι οποίοι διαμένουν εκεί και στον περίβολο του μοναστηριού υπάρχει και ορφανοτροφείο με 35 παιδιά.

Επιπλέον η Εκκλησία σχεδίασε και εφάρμοσε προγράμματα αγροτικά, ύδρευσης, υγείας προσφέροντας υπηρεσίες στον ανθρώπινο παράγοντα, ενώ από το 2001 υλοποιεί πρόγραμμα Προστασίας Περιβάλλοντος και κατάρτισης στελεχών και επιστήμονες για την προστασία του οικοσυστήματος.

Στο τέλος της συνομιλίας μας με τον Αρχιεπίσκοπο και αφού του υπενθύμισα ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας υπηρετεί τον άνθρωπο υλικά και πνευματικά, δημιουργεί με σκοπό να δικαιολογηθεί πλήρως το ρηθέν «και τα έργα των χειρών σου εισίν οι ουρανοί», τον ρώτησα πώς αισθάνεται με όλες τις επιθέσεις που δέχεται από το εσωτερικό της χώρας και μερίδας της Ελλαδικής Εκκλησίας, κλήρου και λαού, ο σοφός Ιεράρχης μού απάντησε: «Αγάπα σιωπώντας και σιώπα αγαπώντας», βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.

enet.gr

Η Αλβανία των 550 ελληνικών επιχειρήσεων

ΟΙ ΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΧΩΡΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ, ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Του ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗ

Η δυσμενής οικονομική συγκυρία διεθνώς και η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, που επηρέασαν αρνητικά τις οικονομικές εξελίξεις στους κύριους εμπορικούς εταίρους της Αλβανίας, είχαν ως αποτέλεσμα τη διατήρηση του κλίματος αβεβαιότητας στη χώρα και την περαιτέρω επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.

Πάρα ταύτα επειδή η γειτονική Αλβανία είναι μια υπό ανάπτυξη χώρα και οι επενδύσεις όχι μόνο ποικίλλουν, αλλά και πολλές φορές γίνονται αιτία ανταγωνισμού ακόμη και ξένων οικονομιών, θεωρείται οικονομικά θετικός προορισμός για τους επενδυτές.

Οι Ελληνες επενδυτές είναι από τους πρώτους που βρέθηκαν στη γειτονική χώρα, όχι μόνο για επενδυτικούς λόγους, αλλά κυρίως για να συντελέσουν στην ανόρθωση και σταθεροποίηση της οικονομικής κατάστασης και ταυτόχρονα να καταστούν γέφυρα αναπτυξιακών δεσμών μεταξύ των δύο χωρών. Αυτή την οικονομική άνοδο της πατρίδας τους, όμως, στήριξαν και οι Αλβανοί πολίτες οι οποίοι από τις αρχές του 1990 εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και εργαζόμενοι έστελναν το συνάλλαγμά τους στην Αλβανία συντελώντας στην κάλυψη περίπου του 20% του ΑΕΠ.

* Από τους πρώτους επενδυτές, οι Τράπεζες Αλφα, Εθνική και Πειραιώς. Σύμφωνα με στοιχεία της Αλβανικής Ενωσης Τραπεζών, το σύνολο των τραπεζών ελληνικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στην Αλβανία κατείχε το 2013 το 17,98% της αξίας του συνόλου των στοιχείων ενεργητικού της αλβανικής τραπεζικής αγοράς και το 17,48% της συνολικής αξίας των καταθέσεων.

* Μεταξύ των πάρα πολλών ελληνικών επιχειρήσεων είναι η «Ακτωρ», η οποία συνεχίζει τον αυτοκινητόδρομο Ελμπασάν-Τίρανα, τα τσιμέντα «Τιτάν», η «Τέρνα», ο Μαρινόπουλος κ.ά. Σχετικά με τις ελληνικές επιχειρήσεις η υπεύθυνη του Οικονομικού και Εμπορικού Γραφείου της ελληνικής πρεσβείας, Μπέττυ Λάρδα, μας δήλωσε ότι «το ΟΕΥ προβάλλει τα ελληνικά προϊόντα σε συνεργασία με τις ελληνοαλβανικές επιχειρήσεις με σκοπό το κέρδος των δύο πλευρών». Και φαίνεται ότι υπάρχει ανταπόκριση, μια και μέσα στο 2013 και 2014 δημιουργήθηκαν αρκετές εκθέσεις τροφίμων και στρογγυλές τράπεζες ή ημερίδες στις οποίες παραβρέθηκαν κυβερνητικά στελέχη της Αλβανίας.

Σχολείο της Αρχιεπισκοπής στα ΤίραναΠάνω από 550 επιχειρήσεις ελληνικών και ομογενειακών συμφερόντων δραστηριοποιούνται σήμερα στην Αλβανία. Επίσης, σημαντικός αριθμός αλβανικών επιχειρήσεων διαθέτουν υψηλόβαθμα στελέχη που είναι Ελληνες, αντιπροσωπεύουν ελληνικές επιχειρήσεις και συνεργάζονται με την Ελλάδα. Οι κυριότεροι τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται οι ελλαδικών και ομογενειακών συμφερόντων επιχειρήσεις είναι ο τραπεζικός, ο κατασκευαστικός, η βιομηχανία, γενικότερα, οι υπηρεσίες υγείας, οι τηλεπικοινωνίες, το εμπόριο, η εκπαίδευση.

Αυτές οι επιχειρήσεις βρίσκονται κυρίως μεταξύ Τιράνων και Δυρραχίου, χωρίς όμως να μειώνεται η δυναμική και αυτών που εδρεύουν στο Αργυρόκαστρο. Περίπου 25 από αυτές συγκρότησαν την «Ενωση Ελληνικών Επιχειρήσεων Αλβανίας» που βρίσκεται στα Τίρανα, της οποίας Ενωσης σκοπός είναι η περαιτέρω σύσφιγξη των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο πλευρών.

Ενδειτικά αναφέρουμε το «Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης» που εδρεύει στα Τίρανα, ελλαδικών συμφερόντων, το οποίο ιδρύθηκε το 2000 και επεκτάθηκε κατά τη σχολική χρονιά 2012-13 και σε Λύκειο. Σήμερα στο Πανεπιστήμιο φοιτούν περίπου 800 φοιτητές και έχει 4 σχολές με πολλές ειδικότητες. Το Λύκειο έχει 50 μαθητές. Οπως δήλωσε ο κ. Ηλίας Φουτσής, πρόεδρος, τα μαθήματα γίνονται στα Αγγλικά και οι καθηγητές ή μαθητές που υπάρχουν γίνονται όλοι αποδεκτοί εάν πληρούν τους όρους, χωρίς εθνικές, θρησκευτικές καταβολές.

Το «Υγεία»

* Στον τομέα της υγείας δραστηριοποιείται ο όμιλος «Υγεία» από το 2008, όταν δημιουργήθηκε το νοσοκομείο στα Τίρανα παρέχοντας υψηλή περίθαλψη. Αρχισε να λειτουργεί το 2010 και θεωρείται η μεγαλύτερη επένδυση στα Δυτικά Βαλκάνια με 57 εκατομμύρια ευρώ. Ο γενικός διευθυντής και διευθύνων σύμβουλος, Σταύρος Κρασαδάκης, αναλύοντας την επένδυση δήλωσε ότι εργάζονται σε αυτό 420 άτομα, είναι γενικό νοσοκομείο και διαθέτει όλες τις ειδικότητες. Επίσης, σημείωσε ότι, όπως όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις στην Αλβανία, έτσι και το «Υγεία» παρέχει κοινωφελή δράση στην αλβανική κοινωνία. Ανέφερε δε ότι η επιχείρησή τους έχει αναλάβει την περίθαλψη των 140 παιδιών SOS και ότι βρίσκεται στα «σκαριά» η δημιουργία ενός παιδοκαρδιοχειρουργικού κέντρου με τη συνεργασία του «Υγεία» Τιράνων, που θα καλύπτει όλα τα Δυτικά Βαλκάνια, κατόπιν πρότασης του παιδοχειρουργού Αυξέντιου Καλαγκού προς τον Πρόεδρο της Αλβανίας.

Ο όμιλος «Υγεία» στην αλβανική πρωτεύουσα* Στα τυροκομικά, το 1994 ο Αντώνης Ούζας ξεκίνησε την επιχειρηματική του δραστηριότητα μαζί με τον ομογενή, Αλβανό πολίτη Πύρρο Καρατζά. Στην αρχή κάνανε εμπόριο ποτών, μετά ιδρύσανε εταιρεία αναψυκτικών και τώρα έχουν τη σύγχρονη μονάδα τυροκομικών «Τζιροφάρμα» στην οποία εργάζονται 65 άτομα σε όλη την Αλβανία· διαθέτουν 25 φορτηγά και συνεργάζονται με 1.000 κτηνοτρόφους παρέχοντας οικονομικές δυνατότητες και ενισχύοντας την τοπική οικονομία. Η επένδυσή τους φθάνει στα 3 εκατομμύρια ευρώ. Οπως δήλωσε ο Αντώνης Ούζας, «αν και η πορεία της επιχείρησης δεν ήταν εύκολη, λόγω εμφυλίου, εν τούτοις ορθοπόδησε και σήμερα στηρίζει την αλβανική οικονομία και εργάζεται για την ανάπτυξη των ελληνοαλβανικών οικονομικών σχέσεων».

* Σημαντική επιχειρηματική δράση, τέλος, εμφανίζει και ο Λαρισαίος Φίλιππος Σαπουνάς όταν το 1994 ιδρύει την Κεραμοποιία «Βιοκεράλ» στην πόλη των Αγίων Σαράντα. Απασχολεί 55 άτομα και δηλώνει ότι «τον ενδιαφέρει η ανάπτυξη της περιοχής». Σημειώνει ότι «η χώρα έχει ρυθμούς ανάπτυξης αλλά αναμένεται η σταθερότητα της Αλβανίας». Και καταλήγει: «Τις οικονομικές σχέσεις δεν τις βλέπουμε σαν ελληνοαλβανικές οικονομικές σχέσεις, αλλά ως συνάρτηση των οικονομικών σχέσεων όλης της Βαλκανικής».

Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι μεταξύ των μεγάλων 550 επιχειρήσεων οι περίπου 70 είναι ομογενειακές, οι οποίες εργάζονται όχι μόνο για την ανάπτυξη και καλλιέργεια των ελληνοαλβανικών οικονομικών σχέσεων, αλλά και στηρίζουν τις τοπικές τους οικονομίες, καθώς και τις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Σημαντική εξίσου θέση έχουν και οι επιχειρήσεις των αλβανικής καταγωγής πολιτών, οι οποίοι εργάσθηκαν επί δεκαετίες στην Ελλάδα, επέστρεψαν πριν ή κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας και τώρα διαπρέπουν. Θεωρείται δε ότι πραγματικά μπορούν να αποτελέσουν τη γέφυρα φιλίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, αφού φέρουν το δημιουργικό και οργανωτικό πνεύμα που απόκτησαν στις ελληνικές αγορές.

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=19/10/2014&id=452865

Στα Ζωγράφεια Διδασκαλεία

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ, ΣΤΕΚΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΙΔΡΥΣΕ Ο ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ

του Συμεών Σολταρίδη

Οταν το 1993 βρεθήκαμε σε δημοσιογραφική αποστολή στην περιοχή Αργυροκάστρου στη Νότια Αλβανία (Βόρεια Ηπειρο), μας είχαν ενημερώσει ότι απέναντι στην περιοχή της Δερβιτσάνης, στο Κεστοράτι, βρίσκονταν τα Ζωγράφεια Διδασκαλεία, το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Χρηστάκης Ζωγράφος, το Οικοτροφείο και γενικά τα σπίτια της οικογένειάς του.

Στο Διδασκαλείο, με τα 35 παράθυρα και την εντυπωσιακή τοιχοποιίαΜεγάλος Ευεργέτης του 19ου αιώνα, υπήρξε τραπεζίτης και ιδρυτής πολλών ελληνικών σχολείων, μεταξύ των οποίων και το Ζωγράφειο Γυμνάσιο - Λύκειο Κωνσταντινούπολης.

Ζητήσαμε να πάμε αλλά ήταν αδύνατον, οπότε και το αφήσαμε για την επόμενη φορά, προκειμένου να αποτίσουμε φόρο τιμής στον ιδρυτή του σχολείου όπου είχα σπουδάσει στην Πόλη.

Δεν κατοικούνταν

Η «επόμενη φορά» λοιπόν παρουσιάστηκε τις μέρες αυτές, που ξαναβρεθήκαμε στην ίδια περιοχή και πάλι για δημοσιογραφική έρευνα. Τη φορά αυτή υλοποίησα την υπόσχεσή μου και επισκέφθηκα το Κεστοράτι. Ενα χωριό σε αρκετό υψόμετρο, με ανύπαρκτο δρόμο και αρκετά σπίτια τα οποία όμως στην πλειονότητά τους δεν κατοικούνταν.

Βρεθήκαμε λοιπόν μαζί με έναν άλλο συνάδελφο στην πλατεία του χωριού. Ενα μεγάλο κτήριο που δέσποζε ανάμεσα στα κτίσματα του χωριού έδειχνε ότι θα μπορούσε να ήταν είτε αρχοντικό είτε σχολείο. Τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν τα Ζωγράφεια Διδασκαλεία. Αν και από παλαιότερες αναφορές γνωρίζαμε ότι στον περίβολο ήταν ο Ναός του Αγίου Νικολάου, φθάνοντας εκεί είδαμε ότι αυτός δεν υπήρχε καθώς είχε καταστραφεί εκ βάθρων, όταν το καθεστώς του Χότζα είχε μετατρέψει τα Διδασκαλεία σε κρατικό σχολείο και είχε γκρεμίσει το Ναό για να δημιουργήσει χώρο αθλοπαιδιών. Τα μόνα που διατηρούνταν ήταν ένα εκκλησάκι, σίγουρα κατασκευασμένο πολύ αργότερα, και ο χώρος που παρείχε νερό στο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Το μεγαλοπρεπές σχολείο, μάρτυρας μιας άλλης εποχής όπου ο ιδιοκτήτης του στήριζε τα Ελληνικά Γράμματα και ίδρυε σε πολλά μέρη σχολεία και διδασκαλεία, στεκόταν αγέρωχο αλλά εγκαταλελειμμένο στο χρόνο. Κανένας μέχρι σήμερα δεν το είχε επισκεφθεί, κανένας δεν είχε ενδιαφερθεί. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι δεν είχαν «θυμηθεί» ούτε τον ίδιο τον Ζωγράφο και από τα άλλα του δημιουργήματα. Προσπαθούσαμε λοιπόν να μάθουμε για εκείνον ή για το σπίτι του.

Ο Νίκος Ζωγράφος δείχνει τα θεμέλια του σπιτιού του Χρηστάκη ΖωγράφουΚαι ενώ «γυρευόμασταν», μας πλησίασε μια παρέα ντόπιων και μας ενημέρωσε ότι παρακάτω ζούσε ένας απόγονος της οικογένειας Ζωγράφου, ο μπαρμπα-Νίκος Ζωγράφος. Η ικανοποίησή μου ήταν πολύ μεγάλη. Τα αισθήματά μου ανάμεικτα. Χαρά γιατί είχα «ανακαλύψει» κάποιον συγγενή του Εθνικού Ευεργέτη, αλλά και λύπη για τα ακίνητα που βρίσκονταν στα «αζήτητα».

Ο μπαρμπα-Νίκος σήμερα 91 ετών, γεννήθηκε στο σπίτι του Χρηστάκη Ζωγράφου το 1923, από τον Βίκτωρα Ζωγράφο, γιατρό, και την Αννα Βασιλεόντη, από την Κωνσταντινούπολη, σπουδαγμένος στη Γαλλική Σχολή Κορυτσάς. Θυμάται τα πάντα σχετικά με τον προπάππο του. Μας φιλοξένησε στο σπίτι του και άρχισε να μας διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του. Μας είπε για το Οικοτροφείο θηλέων που βρισκόταν απέναντι από το σπίτι του και αποτελεί πλέον τα θεμέλια ενός καινούργιου σπιτιού, μας είπε για το φούρνο και το κασαπιό του Διδασκαλείου και όταν ήρθε ο λόγος για το σπίτι του προπάππου του, μας ρώτησε «θέλετε να πάμε να τα δούμε όλα αυτά, γιατί κρατώ τα κλειδιά;».

Ακολουθήσαμε τον μπαρμπα-Νίκο. Μπήκαμε στο Διδασκαλείο με τα 35 παράθυρα και την εντυπωσιακή τοιχοποιία. Το Διδασκαλείο είχε δύο πόρτες, για να μη συναντιούνται «τα αγόρια με τα κορίτσια» και ακούγαμε τον μπαρμπα-Νίκο να μας λέει ότι επάνω από τα παράθυρα, στα τόξα, ήταν γραμμένες οι «δέκα εντολές». Ενα ένδοξο παρελθόν, που μόνο ανάμνησή του υπάρχει καθώς έχει καταστραφεί το εσωτερικό του κτηρίου και έπειτα, από δημόσιο αλβανικό σχολείο μετατράπηκε σε στάβλο και είναι γεμάτο από σανό.

Το πίσω κτήριο είναι το Διδασκαλείο. Το μπροστά είναι το Οικοτροφείο θηλέωνΔάκρυσε

Με τις σκέψεις από τα παλιά, ακολουθήσαμε τον δισέγγονο του Ζωγράφου που μας οδήγησε στο κατεστραμμένο σπίτι του ανθρώπου αυτού που τίμησε την πατρίδα του με το έργο του.

Το σπίτι αυτό είχε πυρποληθεί και καταστραφεί ολοσχερώς το 1944. Τον είδαμε να δακρύζει μια και είχε γεννηθεί σε αυτό το σπίτι και είχε τόσες αναμνήσεις. Τη μια μας έλεγε για τον προπάππο του, την άλλη για το σπίτι της θείας του που βρίσκεται και αυτό σε άθλια κατάσταση δίπλα στου Χρηστάκη, και από την άλλη θυμόταν το Διδασκαλείο, για το οποίο είχε ακούσει τόσα πολλά μια και το είχαν κλείσει το 1921.

Ο μπαρμπα-Νίκος, μια ζώσα πηγή γνώσης για την περιοχή και τον Ελληνισμό, πανευτυχής γιατί μας έδειξε όλα όσα θέλαμε να μάθουμε για τον προπάππο του, μας αποχαιρέτησε και μας είπε να ξαναεπισκεφθούμε τον τιμημένο αυτό τόπο. «Δεν έχει σημασία αν ζω ή όχι», μας είπε, «εσείς να έρθετε»!

Από http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=451599

Το σχολείο της Ίμβρου και η Θράκη.

ΑΡΘΡΟ Του ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗ δημοσιογράφου -αναλυτή

«Και πριν αλέκτορα φωνήσαι...» από την κατάθεση και αποστολή απόψεων στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στα κόμματα υπομνήματος διαφόρων «επαϊόντων», για τη μειονοτική εκπαίδευση στη Θράκη με την οποία ζητούσαν να καταργηθεί, γράφοντας στα «παλαιότερα των υποδημάτων τους» διμερή εκπαιδευτικά πρωτόκολλα, Λωζάννη και συμφωνίες, η Τουρκία απάντησε διπλωματικά: Αν και είχε δοθεί έγκριση για λειτουργία σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Γυμνάσιο) στην Ιμβρο, αυτή θα ισχύσει από το σχολικό έτος 2015-2016.

Δέχομαι ανεπιφύλακτα την αιτιολόγηση της γείτονος ότι «η έγκριση ισχύει από το προσεχές σχολικό έτος, αφού εγκρίθηκε εντός Σεπτεμβρίου». Δέχομαι ασχολίαστα το αιτιολογικό της απόφασης. Ας μου επιτραπεί όμως να σημειώσω ότι την άρνηση για το παρόν σχολικό έτος τη λαμβάνω και σαν μία προειδοποίηση των τουρκικών Αρχών προς την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν προβαίνει σε δυναμικές αλλαγές, διαφοροποιήσεις, μετατροπές στη μειονοτική εκπαίδευση προς όφελος της μειονότητας, της Θράκης, παρά τις όποιες προσπάθειες κάνει, οι οποίες και δεν ευδοκιμούν διότι η κυβερνητική πολιτική για τη Θράκη ελέγχεται από μια υπερ-εθνικιστική νοοτροπία η οποία δεν επιδέχεται αλλαγές, τις οποίες χαρακτηρίζει «αντεθνικές πράξεις».

Και το χειρότερο όλων είναι ότι οι προτεινόμενες πολιτικές για τη Θράκη, με σκοπό την πρόοδο της περιοχής και τη μορφωτική καλλιέργεια της μειονότητας, σχολιάζονται, κρίνονται και κατακρίνονται ή επικρίνονται από «ευαίσθητους εθνικά» πολίτες, οι οποίοι με τη θέση που έχουν παρεμποδίζουν αλλαγές στη μειονοτική εκπαίδευση και δεν μπορούν να δουν και να αφουγκραστούν τις καλύτερες συνθήκες που βιώνουν οι Ρωμιοί σε Πόλη, Ιμβρο και Τένεδο μετά τις πρόσφατες παραχωρήσεις που έγιναν από τις τουρκικές κυβερνήσεις.

Ε να χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι επαναλαμβανόμενες αρνητικές απαντήσεις του ελληνικού υπουργείου Παιδείας σε φορείς της μειονότητας για ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων, στο πλαίσιο των ελληνικών νόμων και ενταγμένα στη μειονοτική παιδεία.Λύσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν άμεσες, αφού μέλη της μειονότητας έχουν αποφοιτήσει από τμήματα νηπιαγωγών και δασκάλων από τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Το υπάρχον ελληνικό πολιτικό σύστημα που επηρεάζεται από εθνικιστικούς και φοβικούς κύκλους και «μπάζει» από παντού δεν επιθυμεί να αντιταχθεί σε αυτό και συνεχίζει μια κατάσταση για πάρα πολλά χρόνια «ήξεις-αφήξεις», χωρίς να επιλύει τα χρόνια εκπαιδευτικά προβλήματα της μειονότητας, παρά τις προσπάθειες που κάποιοι καταβάλλουν. Συνεχίζει το πολιτικό κατεστημένο και άγει και φέρει την ελληνική πολιτεία στα θέματα που θα έπρεπε να είχε επιλύσει από την ψυχροπολεμική εποχή.

Θα πρέπει να κατανοηθεί ότι οι διμερείς πολιτικές εφαρμόζονται ένθεν-κακείθεν. Δεν υπάρχει δόγμα «μου κάνεις, σου κάνω» στην πολιτική. Αυτή τη διπλωματία χωρίς εθνικιστικές υστερίες θα πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική πολιτική στη μειονοτική εκπαίδευση, καθώς και σε άλλα ζητήματα που άπτονται της μειονότητας, χωρίς φοβικές καταστάσεις, προς το συμφέρον του συνόλου των πολιτών της Θράκης, διαφορετικά θα δούμε και άλλες «καμπάνες» σε βάρος των Ρωμιών που ζουν στη γείτονα. «Καμπάνες» για τις οποίες δεν θα μπορούν να κατηγορηθούν άλλοι, παρά εμείς που συνεχίζουμε με τις πράξεις μας και υποσκάπτουμε την παρουσία των Ρωμιών σε Πόλη, Ιμβρο και Τένεδο.


Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" 17/9/2014
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=17/09/2014&id=447832

Προέχει η σωτηρία των ψυχών και όχι τα επικοινωνιακά τρικ !!!

Σε τακτά χρονικά διαστήματα ορισμένοι Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας, συνηθίζουν  να εκφωνούν λόγους, που αντί να ερμηνεύουν τα ιερά Αναγνώσματα ή να ομιλούν για κοινωνικά θέματα ή και ακόμη να  ομιλούν για την καθημερινότητα  του ανθρώπου  στηρίζοντας τα λεγόμενα τους  σε ρήσεις του ιερού Ευαγγελίου ή σε Πατερικά κείμενα, αυτοί  ξιφουλκούν κατά  παντός επιστητού .

Βεβαίως και ο κάθε Ιεράρχης , ως μέλος της Εκκλησίας , όπως και ο κάθε λαϊκός,  έχει το δικαίωμα να  αναλύει  με βάση την δική του παιδεία   τα διάφορα κοινωνικά γεγονότα. Είναι όμως  πέρα από τα όρια της Εκκλησιολογίας,  κάποιος να θέλει να ακούσει για τον Μέγα Βασίλειο ή  την παραβολή του Ασώτου μέσα από την σύγχρονη πραγματικότητα και αντ’ αυτών να ακούει  την αγαπημένη θεματική κάποιων που είναι τα εθνικά ζητήματα, το Τζιχάτ, η κριτική για το σύμφωνο συμβίωσης , την υποβολή νομοσχεδίων,  ακόμη και για το σήριαλ «Σουλειμάν ο Μεγαλοπρεπής» !!!!

Θιασώτης αυτών των θεματικών ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος , ο οποίος από την εποχή που βρισκόταν στην Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης , μαζί με άλλους Μητροπολίτες της ακριτικής Θράκης , ασχολούνταν με τα λεγόμενα εθνικά ζητήματα και μαζί με κάποιους  των «αυλόγυρων» τους   αναζητούσαν βήμα και απαιτούσαν να έχουν λόγο στην διαμόρφωση της πολιτικής έναντι της Τουρκίας και της μειονότητας.

Βέβαια  οι παρόμοιοι με αυτόν Ιεράρχες , κυρίως παραμεθόριων Μητροπόλεων, όπου η πολιτική που επικρατούσε ήταν εθνικιστική, θεωρούσαν τους εαυτούς τους « προστάτες της Εκκλησίας και του έθνους» με αποτέλεσμα με τα «έργα» τους να  δημιουργούν προβλήματα στον λαό και κυρίως στον θεσμό της Εκκλησίας.

Σήμερα ο ανωτέρω Μητροπολίτης από τη νέα του θέση ανέλαβε ρόλο στο ζήτημα των Σκοπίων, χωρίς όμως να λησμονεί και την Τουρκία .

Θα αναφερθώ σε τρία παραδείγματα , τα οποία ανέσυρα από το αρχείο της εφημερίδας «ιεφημερίδα» . Στις 10/2/2013  η εφημερίδα , δημοσιεύει κήρυγμα του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ο οποίος μεταξύ των άλλων λέει « πρέπει να προβάλλουμε αντίσταση σε εκείνους που θέλουν να βλάψουν με πονηρά σχέδια την πατρίδα μας», τονίζοντας πως το τελευταίο διάστημα είναι «πολλά τα σχέδια και οι επιθυμίες κατά της πατρίδας μας, ιδιαίτερα όμως στη Θράκη και την Κομοτηνή». Άλλη πάλι φορά , στις 21/7/2014 , γράφει η ίδια εφημερίδα, ασχολήθηκε με την τηλεόραση και  άσκησε αρνητική κριτική  στην προβολή Τουρκικών σήριαλ , λέγοντας « τα προβαλλόμενα σήριαλ από το Ισλάμ και την Τουρκία είναι διαβολική ενέργεια».

Τελευταίος ισχυρισμός του, είναι  ότι έχει «πληροφορίες» σχετικά με τους παράνομους μετανάστες που έρχονται με τα καράβια  στην χώρα, ότι μεταξύ αυτών είναι «τζιχατιστές» που κόβουν λαιμούς» ( 1/9/2014).

Διερωτώμαι αν τα θέματα αυτά σχετίζονται με τους Πατέρες της Εκκλησίας ή τα Αναγνώσματα που διαβάζονται ;  Και επί πλέον αν ο κάθε Ιεράρχης και εν λόγω ο συγκεκριμένος,  έχει δικαίωμα  να  προκαλεί το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών οι οποίοι  μεταβαίνουν όχι στην Εκκλησία , αλλά στο Ναό του Θεού που είναι σώμα Χριστού και αντί να ακούνε  αναλύσεις που θα τους βοηθήσουν να βρούνε  την σωτηρία των ψυχών τους, να επικοινωνήσουν πνευματικά με τον Θεό,  να ακούνε  λόγους άκαιρους, αψυχολόγητους, από ανθρώπους οι οποίοι αναζητούν την επικαιρότητα μέσω των καναλιών και οι οποίοι  με τα λεγόμενα τους δεν μπορούν να εκπροσωπούν τον θεσμό, παρά μόνο τον εαυτό τους .

Και εν πάσει περιπτώσει, επειδή στο άρθρο 4 του Συντάγματος γράφεται ότι «όλοι οι Έλληνες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις» γιατί και  οι λαϊκοί ( όχι οι κατηχητές ή οι ιεροκήρυκες) να μην έχουν το δικαίωμα να  ομιλούν από άμβωνος και να κρίνουν, να κατακρίνουν και να  επικρίνουν  κληρικούς για «τα έργα και τις ημέρες» τους.

Θα πρέπει να σταματήσει αυτό το «παιχνίδι» του εντυπωσιασμού από μέρος ορισμένων Ιεραρχών ,  μέσω των δηλώσεων τους με άσχετα θέματα προς αυτούς  , διότι με τα λεγόμενα τους δηλώνουν «ξένοι» προς αυτά που λένε και προκαλούν «θημηδία». Το έργο του Ιεράρχη δεν είναι  να παίρνει τα λάβαρα και να τρέχει στους δρόμους, αλλά να εργάζεται για την σωτηρία του ανθρώπου, που ιδιαίτερα τόσο ανάγκη  την έχει  ο σύγχρονος άνθρωπος !!

Σημ. Οι φωτογραφίες είναι από τα αρχεία των εφημερίδων και ιστοσελίδων

Στο ξεκίνημα μιας νέας εκπαιδευτικής χρονιάς για την μειονότητα !!!

«………. το οποίο ( κράτος) ποτέ δεν ζήτησε τον λόγο από τους γονείς οι οποίοι δεν έστελναν τα παιδιά τους σχολείο και δεν εφάρμοζαν την «υποχρεωτική εκπαίδευση» και επί πλέον ποτέ δεν ζήτησε τον λόγο από όλους αυτούς τους Χριστιανούς εκπαιδευτικούς που δίδασκαν σε σχολεία του ορεινού όγκου οι οποίοι εφάρμοζαν μια δική τους εκπαιδευτική πολιτική «της μη μόρφωσης, με σκοπό να φύγουν» παραβλέποντας ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν θα έφευγαν αφού δεν είναι αστοί , όπως στην Κωνσταντινούπολη, και ότι για να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο έπρεπε να μορφωθούν και διαπαιδαγωγηθούν μέσα στα σχολεία».

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το άρθρο που ανέβασα πριν κανένα μήνα στην ιστοσελίδα μου με τίτλο  « η ασοφία των «σοφών» για την μειονοτική εκπαίδευση».

Σε μερικές μέρες ανοίγουν τα σχολεία. Στο σημερινό μου κομμάτι  θα αναφερθώ στα χιλιάδες παιδιά της μειονότητας ( αδόκιμος ο όρος , αλλά τον χρησιμοποιώ προς κατανόηση) τα οποία θα πάρουν τον δρόμο της μόρφωσης, στους γονείς και εκπαιδευτικούς τους  οι οποίοι ευθύνονται για το «αύριο» τους.  Γονείς και εκπαιδευτικοί  αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις που τους αναλογούν  και τις ευθύνες τους έναντι των παιδιών και μαθητών τους.  Οι δύο μαζί αποτελούν μια «μαγιά» αφού από αυτούς εξαρτάται  η διαπαιδαγώγηση, η μόρφωση, η ένταξη στον κοινωνικό ιστό όλων των παιδιών και αυριανών πολιτών της χώρας.

Τα παιδιά της μειονότητας εκτός από το δικό τους «αύριο», το μέλλον τους,  πρέπει  να  μορφωθούν , να εργασθούν , να κοινωνικοποιηθούν και να γίνουν οι αυριανοί  καθοδηγητές μιας κοινωνίας η οποία θα εργασθεί από κοινού για την πρόοδο, ευημερία και  δημιουργία νέων  δεδομένων για την περιοχή. Μιας περιοχής η οποία μπορεί να γίνει για πολλούς παράδειγμα προς μίμηση. Εξάλλου η μόρφωση και η γνώση  είναι πλούτος , είναι  ο πραγματικός καθοδηγητής στην ζωή, είναι  η πυξίδα για μια θάλασσα χωρίς κύματα με προορισμό το «καλό λιμάνι».

Οι πρώτοι συνοδοιπόροι τους , οι γονείς, οι οποίοι πρέπει να έχουν ως γνώμονα  την μόρφωση των παιδιών τους. Εγκαταλείποντας αγκυλώσεις του παρελθόντος  που δεν επέτρεπαν την  μόρφωση των παιδιών τους αφενός  μεν των αγοριών για να βοηθάνε τους γονείς στις καθημερινές εργασίες του βιοπορισμού  και αφετέρου  των κοριτσιών λόγω μιας απηρχειωμένης αντίληψης ότι τα κορίτσια δεν πρέπει να σπουδάζουν αλλά να μαθαίνουν  κοπτική και ραπτική και να περιμένουν τον καλό τους που τους τον παρουσίαζε ο πατέρας, πρέπει να στηρίξουν κάθε προσπάθεια τους και να ενδιαφέρονται  για την μαθητική τους πορεία. Και αυτό , γιατί ακόμη υπάρχουν εκατοντάδες γονέων που αδιαφορούν πλήρως για το «τι μέλει γενέσθαι των παιδιών τους»  , αδιαφορώντας  πλήρως και ναι την υποχρεωτική εκπαίδευση των παιδιών τους  καταπατώντας ακόμη και τους υφιστάμενους νόμους.

Οι δεύτεροι «φίλοι» τους και καθοδηγητές τους , οι δάσκαλοι τους. Αυτοί  που θα πρέπει να τηρούν τους νόμους , χωρίς να τους αναλύουν και ερμηνεύουν  κατά το δοκούν,  και επί πλέον αυτοί που  με την ηθική διάσταση του έργου που επιτελούν  θα καταστούν οι σημαντικότεροι «εργάτες» για την σφαιρική διαπαιδαγώγηση των παιδιών , χωρίς παρωπιδικές αντιλήψεις, χωρίς εθνικιστικές κορώνες, με κατανόηση στην ιδιαιτερότητα θα διδάξουν όχι μόνο την «ελληνομάθεια» , αλλά την  γνώση  που πρέπει να λαμβάνει κάθε άνθρωπος  για να αποφύγει την άγνοια και την ημιμάθεια .  

Στήριγμα όμως και των τριών ομάδων , των  παιδιών, των γονέων και των δασκάλων, η Πολιτεία.  Αυτή που θα μεριμνά για την σύγχρονη εκπαίδευση και γνώση. Που θα «ανοίγει σχολεία για να κλείνει φυλακές» . Που θα επιμορφώνει τους δασκάλους. Που  η διδακτέα της ύλη θα είναι σύγχρονη . Που θα εμποδίζει κάθε γονέα ο οποίος θα αδιαφορεί για την μόρφωση του παιδιού του. Που θα   μετατρέπεται σε «τιμωρό» του δικού του δημόσιου υπαλλήλου ο οποίος θα  νομίζει ότι μπορεί να ασκεί δική του εκπαιδευτική πολιτική, που θα νομίζει ότι  μπορεί να γίνει με την στάση του «αιτία φυγής των παιδιών» από την χώρα που γεννήθηκαν, που θα πιστεύει ότι με τα εθνικιστικά του ιδεώδη μπορεί να διαφοροποιήσει ένα παιδί.

Αν  όλα όσα γράφτηκαν τα εντάξει κάποιος στο ιδιαίτερο εκπαιδευτικό καθεστώς που υπάρχει  στην μειονότητα της Θράκης, με τις διεθνείς  και διμερείς υποχρεώσεις  της χώρας, τότε εύκολα κατανοεί ότι « ψευτοπατριωτικά» παιχνίδια δεν επιτρέπονται στην περιοχή, ούτε επιτρέπεται στον κάθε αδαή να υποστηρίζει επιθυμητά για εκείνον , αλλά μη εφαρμόσιμα για τους πολλούς πράγματα και προτάσεις.

Ξεκινά μια νέα σχολική χρονιά.  Πολιτεία, γονείς και εκπαιδευτικοί  ας  συνεργασθούν όλοι μαζί για την εκπαίδευση . Ιδιαίτερα για την μειονοτική εκπαίδευση  η οποία χωλαίνει και χρειάζεται ίαση.   

    

Αν ήξεραν τι υπογράφουν...

Εντονες αντιδράσεις παρατηρούνται, τελευταία, σε θέματα μειονοτικής εκπαίδευσης στη Θράκη, στη δημιουργία «Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών» στο τμήμα Θεολογίας του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης, στην κατασκευή ισλαμικού τεμένους στον Βοτανικό και σε κάθε τι το οποίο θεωρείται ότι δημιουργεί «πρόβλημα».

Δικαίωμα του κάθε ανθρώπου η τέλεση των θρησκευτικών του καθηκόντωνΣτέλνονται από «επαΐοντες» υπομνήματα για την κατάργηση της μειονοτικής εκπαίδευσης, που παραβλέπουν τα διεθνώς κρατούντα και τα διμερή μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας πρωτόκολλα.

Αλλοι πάλι αποστέλλουν υπομνήματα και επαναφέρουν στο προσκήνιο το ζήτημα ανοικοδόμησης ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα και ζητούν την κατάργηση της απόφασης, προβάλλοντας ως επιχείρημα την ύπαρξη πολυπληθούς παρουσίας μεταναστών οι οποίοι έχουν νομιμοποιηθεί και ταυτόχρονα αντιδρούν στο γεγονός ότι το τέμενος μπορεί να το ζήτησε η Τουρκία, σε ένδειξη καλής θελήσεως από την Ελλάδα. Επιχειρηματολογούν δε προβάλλοντας το ριζοσπαστικό Ισλάμ, το οποίο καταδικάζει σύσσωμος ο μουσουλμανικός κόσμος και υποστηρίζουν, οι κύκλοι και υποστηρικτές του αιτήματος, ότι η ανέγερσή του θα επιφέρει «πολλά δεινά».

Υπομνήματα όμως εστάλησαν και για την ίδρυση κατεύθυνσης «Μουσουλμανικών Σπουδών» στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης. Εκφωνήθηκαν «πύρινοι» λόγοι και ο «πιστός λαός» υποκινούμενος στράφηκε κατά της απόφασης της Σχολής και κατά της πολιτείας, η οποία θέλησε να ιδρυθεί αυτή η κατεύθυνση, όπως υπάρχει σε πολλά Πανεπιστήμια στον κόσμο.

Είναι άξιον απορίας πώς ομάδες λαού, σωματεία, σύλλογοι εκτός γνωστικών τους αντικειμένων αποφασίζουν και υπογράφουν κείμενα, τα οποία εν πολλοίς δεν διαβάζουν ή και ακόμη δεν κατανοούν, και ζητούν οι αποφάσεις τους να υλοποιηθούν. Δεν γίνεται κατανοητό γιατί πειράζει ή θίγει τα χρηστά ήθη των πολιτών η ανέγερση ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα, όταν η τέλεση των θρησκευτικών υποχρεώσεων των πιστών είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου.

Ακατανόητες και οι έντονες αντιδράσεις στην ίδρυση της κατεύθυνσης «Μουσουλμανικών Σπουδών» στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα, στην οποία η διαφορετικότητα θα μπορούσε να αποτελεί τον πλούτο της. Πώς γίνεται κάποιοι κύκλοι να δηλώνουν «δεν θέλουμε το Ισλάμ στο Πανεπιστήμιο»; Με πόση άνεση εκστομίζονται παρόμοιες θέσεις, οι οποίες προβληματίζουν όλους εμάς που δεν ανήκουμε σε ομάδες, κύκλους, οργανώσεις εκκλησιαστικές και παραεκκλησιαστικές, ακραίων αντιλήψεων, και πώς επεμβαίνουν και παρεμβαίνουν σε «χώρους» εκτός του αντικειμένου τους, ιδιαίτερα σε χώρους που άπτονται της γνώσης και της επιστήμης;

Αστοχες επίσης θεωρούνται και οι απόψεις όλων αυτών που ασχολούνται με ζητήματα μειονοτικής εκπαίδευσης της Θράκης, οι οποίοι ζητούν από την πολιτεία να εφαρμόσει απολίτικες πολιτικές.

Πάντοτε στα χρόνια που πέρασαν προβληματιζόμουν για το ποιες αιτίες οδηγούν μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων πολιτών να υποστηρίζουν «αλλότρια» προς αυτούς θέματα. Και επί πλέον γιατί να παρουσιάζονται σαν να «φοβούνται» κάτι. Ούτε το Ισλάμ είναι επικίνδυνο ούτε η μειονότητα της Θράκης αποτελεί «κίνδυνο» για τον τόπο. Κίνδυνο αποτελούν οι οπαδοί μιας μισαλλόδοξης ιδεολογίας, οι οποίοι έφθασαν σε σημείο να χαρακτηρίζουν «επικίνδυνο» κάθε τι που δεν είναι δικό τους και δεν ταυτίζεται μαζί τους.

Σέβομαι τις απόψεις όλων. Δικαιούμαι όμως να τις σχολιάζω με επιχειρήματα και όχι με απόψεις μιας νοσηρής φαντασίας. Μιας φαντασίας που «πόρρω απέχει από την πραγματικότητα».

Θα πρέπει λοιπόν, στη σημερινή εποχή όπου επικρατούν οι συγχύσεις και οι τοπικές συγκρούσεις, οι οποίες έχουν τα αίτιά τους σε οικονομικοπολιτικά συμφέροντα, να υπάρχει φειδώ στα λεγόμενα για να μη διεγείρεται ο αδαής άνθρωπος εις βάρος συνανθρώπων του. Ολοι μιλάνε για «ριζοσπαστικό Ισλάμ», χωρίς να γνωρίζουν ακόμη και τι σημαίνει. Ομως το «ριζοσπαστικό Ισλάμ» δεν νομίζω ότι απέχει πολύ από το «ριζοσπαστικό Χριστιανισμό», όταν ο τελευταίος γίνει «πιόνι» και «παιχνίδι» στα χέρια κάποιων που αγνοώντας τις συνέπειες χρησιμοποιεί τα καλώς εννοούμενα θρησκευτικότητα και πατριωτισμό.

Ας μη διαφεύγει δε από κανέναν ότι τελευταία οι συγκρούσεις γίνονται με το πρόσχημα των διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών, που στη βάση τους όμως βρίσκονται οι γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές απαιτήσεις άλλων. Δεν είναι τυχαία η καρατόμηση της Σερβίας ούτε η τριχοτόμηση που γίνεται στο Ιράκ. Και ούτε τυχαία είναι η παρουσίαση του άκρατου θρησκευτικού μένους του ΙΚΙΛ στη Μ. Ανατολή. Ας μη λησμονιέται ότι πάντοτε «η δράση φέρνει αντίδραση».

ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗΣ

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=444656