Τρίτη 14 Απριλίου 2015

Πολιτικές φόβου και απομόνωσης ή ανοιχτές πολιτικές φιλίας ?




                                                                 Αγορά Μυτιλήνης     
                                                                 ( Καλωσορίσατε)

Όταν πριν από χρόνια δεν πατούσε Έλληνας  επισκέπτης στο Αϊβαλί λόγω της πολιτικής που εφάρμοζε έναντι των Ελλήνων ο τότε Δήμαρχος, όλοι οι φορείς και ο εμπορικός κόσμος αποφάσισε  στις προσεχείς  Δημοτικές εκλογές να υποδείξει  ένα άλλο πρόσωπο ευρείας αποδοχής  και  ανοιχτόμυαλο ,για τον Δήμο Αιβαλιού. Έκτοτε το Αιβαλί  το επισκέπτονται χιλιάδες Ελλήνων.
Ιδιαίτερα δε μετά την πολιτική που εφάρμοσε, προς τιμήν της,  η Τουρκική Κυβέρνηση με πρώτο τον Ταγίπ Ερντογάν και έδωσε  άδειες για θρησκευτικές τελετές και λειτουργίες σε Ναούς της Καππαδοκίας, Ιωνίας, Νότιας Τουρκίας και Πόντου, η Τουρκία είχε κατακλειστεί από Έλληνες. Αυτή η νοοτροπία της θρησκευτικής ελευθερίας από την Τουρκική Πολιτεία  συνεχίζεται και προσαυξάνεται.
 Οι  Τουρκικοί Δήμοι και οι φορείς  καλωσορίζουν τους Έλληνες, με μεγάλα πανό στα Ελληνικά, όταν επισκέπτονται τις περιοχές τους , τις εορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, στις λειτουργίες του Πατριάρχη στην Έφεσο, στον Πόντο, στην Καππαδοκία . Πρόσφατα ο Δήμος Σμύρνης, επιδιόρθωσε και απέδωσε  στην Ελληνική και Ορθόδοξη Κοινότητα της Σμύρνης , την οποία  έμμεσα αποδέχθηκε ως Κοινότητα, τον Ορθόδοξο Ναό του Αγίου Βουκόλου και έδωσαν σχετικές άδειες να περιφέρουν τον Επιτάφιο στους δρόμους της Σμύρνης, της Πριγκήπου και αλλού , όπου οι Μουσουλμάνοι πιστοί  σεμνά  και με θρησκευτική κατανόηση αποδέχονταν το γεγονός.


                                                                        ΠΡΙΓΚΗΠΟΣ
                                                                           ΣΜΥΡΝΗ

Πρόσφατα γιόρτασα το Πάσχα στην Μυτιλήνη. Χάρηκα γιατί ο οικείος Μητροπολίτης  και σαν απόφοιτος της Χάλκης , χωρίς παρωπιδικές αντιλήψεις επιτρέπει και διαβάζεται το Ευαγγέλιο της Αγάπης , μεταξύ άλλων και στην Τουρκική γλώσσα. Ίσως είναι το μοναδικό μέρος της Ελλάδας όπου διαβάζεται στα Τουρκικά , αν και θα έπρεπε στο θέμα αυτό να πρωτοπορεί η Θράκη . Εξάλλου περί Ευαγγελίου της Αγάπης πρόκειται και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις. 










Ένα άλλο γεγονός που με χαροποίησε είναι η στάση Δήμου , φορέων και επαγγελματιών. Τιμοκατάλογοι στα Τουρκικά, ενημερωτικά στα Τουρκικά, καλωσόρισμα στα Τουρκικά. Τιμοκατάλογος και σημαιούλα Τουρκική . Μέχρι και ενημέρωση στην Τουρκική γλώσσα ότι το κουτί που υπάρχει στην Εκκλησία είναι για τις ανάγκες της Εκκλησίας. Στην Μυτιλήνη , και το εύχομαι, δεν θα εκπλαγώ αν στο εγγύς μέλλον  στο « Μπαϊράμι» που κατακλύζεται από Τούρκους, να διαβάσουμε σε πανό « Bayramιnιz kutlu olsun ! Hos geldiniz» , που σημαίνει « Καλωσορίσατε ! Σας ευχόμαστε για το Μπαϊράμι σας». Οι κάτοικοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τους απέναντι τους. Με σεβασμό και  παραμερίζοντας κάθε οικονομικό κέρδος, δηλώνουν ότι είναι οι καλύτεροι επισκέπτες του νησιού.






Και ερχόμαστε τώρα στην Θράκη. Εκεί όπου κυριαρχεί η πολιτική του 1950, εκεί όπου δεν θέλουν κάποιοι που εκμεταλεύονται τις καταστάσεις να ακούνε την λέξη «Τούρκος, Τουρκικά, Τουρκική» , εκεί όπου δεν  βλέπουμε τιμοκατάλογους, εκτός ολίγων εξαιρέσεων, γραμμένους στα Τουρκικά να απευθύνονται στους εκ Τουρκίας επισκέπτες, εκεί όπου δεν βλέπουμε οι Δήμοι και οι άλλοι φορείς να καλωσορίζουν  στις εισόδους των πόλεων, με πανό,   τους Τούρκους επισκέπτες, εκεί όπου δεν ακούστηκε ποτέ το Ευαγγέλιο της Αγάπης στα Τουρκικά.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους εκ Βουλγαρίας και Ρουμανίας επισκέπτες. Οι Δήμοι και οι επαγγελματικοί φορείς δεν ασχολήθηκαν με το φαινόμενο του «διερχόμενου τουρίστα» και δεν κατόρθωσαν να συγκρατήσουν  τους χιλιάδες των επισκεπτών . Δεν οργάνωσαν τίποτε που να σχετίζεται με την οικονομία, το εμπόριο , με τον πολιτισμό. Δεν  κατάφεραν να κινήσουν το ενδιαφέρον των επισκεπτών γαστρονομικά.
Στην Θράκη φαίνεται ότι ακόμη δεν μάθαμε να προσελκύουμε επισκέπτες . Ακόμη δεν μάθαμε ότι ο τουρισμός δεν αναπτύσσεται με ιστορικά φυλλάδια και με συμμετοχές σε τουριστικές εκθέσεις,  αλλά με πρακτικές εφαρμογές. Στην Θράκη δεν κάναμε ημερήσια προγράμματα επίσκεψης των Βυζαντινών και Οθωμανικών μνημείων. Στην Θράκη ακόμη όσο επικρατεί και κυριαρχεί ως πρωθύστερο των πολιτικών ενεργειών μας η κακώς εννοούμενη εθνικοφροσύνη , δεν θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την βασική πολιτική μας αρχή που είναι η πολιτική του 1950 , η πολιτική  του «διαίρει και βασίλευε» η οποία όμως δεν είχε καμιά τύχη και δεν έφερε τα αναμενόμενα  αποτελέσματα .
Εφόσον  ο τουρισμός αποτελεί οικονομική παράμετρο και ταυτόχρονα πολιτική ανάπτυξης φιλικών δεσμών μεταξύ των λαών, θα πρέπει να παραμεριστεί κάθε ιδεοληψία με σκοπό την ανάπτυξη  μιας πολιτικής συνύπαρξης. Ας  μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας  η κάθε , ένθεν κακείθεν, πολιτική ενέργεια και ας πρωτοστατήσει  η Θράκη  σε μια νέα περίοδο παραδειγματιζόμενη από τις πολιτικές που εφαρμόζει η Μυτιλήνη και η Σμύρνη.
Και επί τέλους η Ελληνική Πολιτεία , παραμερίζοντας κάθε πρόβλημα , ας δώσει άδεια σε κάποιο Τέμενος ,Οθωμανικής περιόδου,  το οποίο σήμερα είναι μουσείο, για να λειτουργήσει στις Μουσουλμανικές εορτές  και να ικανοποιήσει τους χιλιάδες Μουσουλμάνους που θα ήθελαν να προσευχηθούν .  Πολλοί Ιεράρχες της Ελλαδικής Εκκλησίας και λαός χαίρεται που λειτουργούν Ορθόδοξοι Ναοί στην Ανατολή και Ιωνία, δεν θα έπρεπε με το ίδιο αίσθημα χαράς να πρωτοστατήσουν για να προσευχηθούν και οι Μουσουλμάνοι σε κάποιο τέμενος , εκτός Θράκης;