Ο Σεραφείμ Φυντανίδης που γνώρισα ...

Ήταν  κάποιο βράδυ του Οκτώβρη του 1987.  Eίχε κτυπήσει  το τηλέφωνο. Ήταν από την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» . Μέχρι τότε αρθρογραφούσα  και  συνεργαζόμουνα αμισθί με την εφημερίδα.  Από το κέντρο μου είπαν ότι με ζητούσε ο Σεραφείμ Φυντανίδης. Ανησύχησα . Είπα στον εαυτό μου « ρε μπας και έκανες καμιά πατάτα»!! Καθώς έκανα τις σκέψεις , στο άλλο άκρο της γραμμής ακούσθηκε η φωνή του. «Καλησπέρα Συμεών» μου είπε. « Καλησπέρα» του είπα. Συνέχισε « θα ήθελα να αναλάβεις σαν ανταποκριτής Θράκης και να γράφεις για τα ΕλληνοΤουρκικά και μειονοτικά ,αν δέχεσαι σε περιμένω στην Αθήνα».

Σε μερικές ημέρες κατέβηκα στην Αθήνα. Με δέχθηκε στο γραφείο του και  με ρώτησε για το τι σκέφθηκα . «Δέχομαι» του απάντησα. Οπότε ήρθε και η επόμενη ερώτηση « μισθό ή με το κομμάτι» μου είπε. « Μισθό» του απάντησα. Διερωτήθηκε γιατί του απάντησα χωρίς σκέψη «μισθό» και με ρώτησε. Αυθόρμητα τότε εγώ του είπα « αν κάποιους μήνες δεν στέλνω κάποια κομμάτια, θα πληρώνομαι κανονικά». Γέλασε και μου είπε  « Α ρε Κωνσταντινουπολίτη !!» Του απάντησα αμέσως «είμαι σίγουρος ότι θα λέγατε το ίδιο αφού και εσείς   μισό- Κωνσταντινουπολίτης , από την μητέρα , είστε και …είμαστε κοντοχωριανοί». Κατάγονταν από το Τσεγκέλκιοι , του Βοσπόρου.

Έτσι γνωρίσθηκα με τον Σεραφείμ Φυντανίδη. Έναν άνθρωπο καλλιεργημένο, ετοιμόλογο, φιλόμουσο, πεπαιδευμένο και πολυταξιδεμένο. Του χρωστάω πολλά, αφού μέσα από το «Πανεπιστήμιο» που λέγεται «Ελευθεροτυπία» μου έμαθε πολλά για το γράψιμο, την  ορθολογική  σκέψη , την αιτιολόγηση του λόγου και την διεξοδική έρευνα και αναζήτηση.

Με δική του πρωτοβουλία στάλθηκα δύο φορές στον πόλεμο του Κόλπου, στις αλλαγές των καθεστώτων στα Βαλκάνια, σε διάφορες χώρες της Βαλκανικής και ιδιαίτερα  στην Τουρκία  για έρευνα . Με την σύμφωνη γνώμη του ανέλαβα την επιμέλεια  κάποιων  τευχών από τα «Ιστορικά» και  έκανα συγκριτικές έρευνες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας  και με δική του πρόταση  πήρα συνεντεύξεις από Τούρκους και Έλληνες  πολιτικούς.

Ο θάνατος του με ξάφνιασε, αν και ο πρώτος του «θάνατος» είχε επέλθει με την απομάκρυνση του από  την εφημερίδα , που ο ίδιος μαζί με τους άλλους καλούς συναδέλφους είχε δημιουργήσει.

Με τον Σεραφείμ Φυντανίδη , κλείνει μια δυναμική περίοδος  δημοσιογραφίας . Ήταν ένας  άνθρωπος των γραμμάτων,  δεινός στον λόγο και  στην σκέψη.  Καλό κατευόδιο. Οι φίλοι και «μαθητές» που  γαλουχήθηκαν κοντά του θα τον θυμούνται !

    

Πολιτική παρακμή και πολιτική αποσάθρωση.

Ζούμε το αποκορύφωμα της πολιτικής παρακμής και πολιτικής  ανηθικότητας. Μιας παρακμής  η οποία  τα τελευταία χρόνια γίνεται εμφανής στην πολιτική ζωή και ιδιαίτερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο από τους εκφραστές και εκπροσώπους του λαού. Βέβαια , δεν οφείλεται μόνο σε αυτούς. Οφείλεται κατά κύριο λόγο  στο ξοφλημένο πολιτικό σύστημα και στους ψηφοφόρους οι οποίοι αποστέλλουν ως αντιπροσώπους τους άτομα  χωρίς αισχύνη και αιδώ, πολιτική σκέψη και φρονηματισμό. Από την άλλη  η πολιτική ανηθικότητα κατάντησε καθημερινό «σπορ» , όπου οι πολιτικοί διαγωνίζονται  μεταξύ τους σε βερμπαλισμούς, αλληλοκατηγορίες και  ψηφοθηρικά  τεχνάσματα με σκοπό την πολιτική τους επιβίωση και όχι το συμφέρον της χώρας και του λαού.

Γνωρίζαμε τα ρουσφέτια , τις μίζες  και  τα φακελάκια. Ξέραμε για τις προμήθειες , με το πρόσχημα των εθνικών μας ζητημάτων, αγορών  οπλικών συστημάτων, ακόμη και μη χρειαζούμενων. Βλέπαμε παροπλισμένα υποβρύχια και μεγαλοσχήμονες  πολιτικούς και στρατιωτικούς να συνομιλούν με μεσάζοντες για τα ποσοστά τους. Βαλίτσες με χρήματα  να πηγαινοέρχονται και ο λαός να παρακολουθεί ανήμπορος τα τεκταινόμενα.

Και ενώ παρακολουθούσαμε την καταρράκωση του πολιτικού συστήματος , φθάσαμε στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Τώρα ζούμε το αποκορύφωμα  μιας πράξης α-πολίτικης , καθόλα  προσωπικών συμφερόντων και επιβίωσης και χωρίς  αισχύνη. Το κοινοβούλιο χωρίσθηκε σε δύο μεγάλα πολιτικά στρατόπεδα. Από την μια το «Κυβερνητικό»,  το οποίο  προσπαθεί να  αποτρέψει τις βουλευτικές εκλογές και από την άλλη το «αντιπολιτευτικό»,το οποίο διακαώς επιθυμεί εκλογές, συνεπικουρούμενο και από τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης τα οποία «πνέουν τα πολιτικά  λοίσθια». Και στην μέση το «ανεξάρτητο» στρατόπεδο το οποίο βρίσκεται και αυτό  χωρισμένο στα δύο. Οι βουλευτές που ζητούν εκλογή Προέδρου και σε σύντομο χρονικό διάστημα βουλευτικές εκλογές και οι βουλευτές που στηρίζουν κυρίως την αντιπολίτευση και  επιθυμούν άμεσες  εκλογές.

Μέσα λοιπόν σε αυτό το ασταθές και επικίνδυνο πολιτικό κλίμα , το αβέβαιο λόγω των δανειστών  και της οικονομικής καταστάσεως που δημιούργησαν οι πολιτικοί και το σύνολο του πολιτικού συστήματος  και όχι ο ταλαιπωρημένος και κουρασμένος λαός, ζούμε  το «άκρων άωτον» της πολιτικής ανευθυνότητας. Ο Πρωθυπουργός , σα να επιθυμεί να βγάλει από το χέρι του την καυτή πατάτα , οπότε και δεν συζητά τις προτάσεις που του γίνονται και η αντιπολίτευση που θέλει «αμέτι μουχαμέτι» εκλογές για να σώσει την χώρα  από τα δεινά!!!!!

Και οι δύο, δεν δέχονται την πρόταση που τέθηκε πρόσφατα και σήμερα , και θα τεθεί και αύριο , που λέει « συναινετικός  καθορισμός βουλευτικών εκλογών και στην συνέχεια Προεδρικές εκλογές». Η κυβέρνηση ομιλεί  σα να έχει το πάνω χέρι, ο δε Σύριζα σαν «ο αναμενόμενος Μεσσίας» που θα σώσει την χώρα.

Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά τα επικίνδυνα γελοία, άρχισαν τα όργανα για  «εξαγορές βουλευτών των ΑΝ.ΕΛ» , για «κουμπαράδες» και για φαιδρά που τα λένε και τα υποστηρίζουν οι εκφραστές του λαού που βρίσκονται στο Ναό της Δημοκρατίας. Φαίνεται ότι όσο φθάνουμε προς τις 29 Δεκεμβρίου, δηλαδή προς την τρίτη  εκλογή θα ζήσουμε χειρότερα  πράγματα τα οποία θα καταγραφούν από την ιστορία σαν τα χειρότερα των τελευταίων χρόνων της νεότερης Ελληνικής ιστορίας.

Ευχή όλων είναι να βρεθεί λύση σε αυτή την πολιτική κρίση, που ταυτόχρονα είναι κρίση αξιών , πριν η χώρα οδηγηθεί  σε κατάσταση  που δεν θα έχει γυρισμό. Δεν κατάλαβαν φαίνεται ότι  το σύστημα «βρωμάει» και βρωμάει όσο δεν βρωμούσε « ο Κεράτιος  Κόλπος προ του εκκαθαρισμού του στην Πόλη. Ο κόσμος κουράσθηκε να βλέπει βουλευτές «βολευτές» να θέλουν να «βολέψουν» τους εαυτούς τους.  Και κουράστηκε γιατί αγανάκτησε από την σαπίλα και τον οχετό.

http://www.viadiplomacy.gr/politiki-parakmi-ke-politiki-aposathrosi-tou-simeon-soltaridi/

ΘΡΑΚΗ: Ανάπτυξη και όχι κινδυνολογία !!!

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο VIA Diplomacy

Πριν την ανακοίνωση της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας  και θέλοντας να αποτυπωθεί  το πολιτικό σκηνικό γενικά και ειδικά  για τα συμβαίνοντα στη  Θράκη , τέθηκαν ερωτήσεις για σχολιασμό σε διάφορους πολιτικούς και πολιτευτές , με σκοπό να γίνουν κατανοητές οι πιθανές αντίθετες  θεωρήσεις , καθώς  και οι ταυτόσημες απόψεις  που έχουν τα κόμματα και τα άτομα,  πάνω σε διάφορα ζητήματα  της πολιτικής ζωής. 

Οι ερωτήσεις τέθηκαν στους/στην   Γεώργιο Ντόλιο, Υφυπουργό Εσωτερικών ΠΑΣΟΚ,   Σταύρο Θεοδωράκη, Πρόεδρο του κόμματος  ΠΟΤΑΜΙ, Μαρία Γιαννακάκη, βουλευτή της ΔΗΜΑΡ,  Δημήτρη Σαλτούρο , βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν.Ξάνθης, Λεωνίδα Χέλη,   Μέλος του Περιφερειακού  Συμβουλίου Αν.Μακεδονίας και Θράκης του ΣΥΡΙΖΑ .

Επίσης τέθηκαν και στον Υφυπουργό Παιδείας  Αλέκο Ντερμεντζόπουλο , Βουλευτή Έβρου της ΝΔ ο οποίος μέχρι  της δημοσίευσης του παρόντος άρθρου δεν απέστειλε τις απαντήσεις.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ. Υφυπουργός Εσωτερικών

Πως σχολιάζετε την παρούσα πολιτική κατάσταση;

Ρευστή, αβέβαιη. Δεν κομίζω βέβαια γλαύκα εις Αθήνας με αυτή τη διαπίστωση. Θα έλεγα ότι η επικοινωνιακή κυριαρχία στον διεξαγόμενο πολιτικό διάλογο και  αντιπαράθεση είναι αυτή που δεν επιτρέπει την ανάπτυξη ενός ευθύβολου πολιτικού λόγου με συνέπεια να κρύβονται σκληρές πραγματικότητες που καλώς ή κακώς, είναι πραγματικότητες.

Η πολιτική κατάσταση συνδέεται με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πως θα σχολιάζατε την κατάσταση σήμερα;

Παρά την οικονομική κρίση η οποία αποτελεί αρνητική παράμετρο στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, στα θέματα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, η Ελλάδα προσηλωμένη αφενός στο διεθνές δίκαιο και αφετέρου κάνοντας έγκαιρα κατάλληλες κινήσεις και επαφές με Ισραήλ, Αίγυπτο και όχι μόνον, έχει συμβάλει στη δημιουργία μιας κατάστασης η οποία εξαναγκάζει την Τουρκία να υπηρετήσει τα συμφέροντά της με «ακτιβίστικες» ενέργειες οι οποίες την εκθέτουν διεθνώς και κατά τη γνώμη μου η αξία τους θα είναι υπαρκτή μόνο για εσωτερική κατανάλωση.

Πιστεύετε ότι μπορούν να υπάρξουν πολιτικές που θα μειώσουν τις διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;

Η μόνη πολιτική που δεν μπορεί να μειώσει τις διαφορές και την ένταση είναι η πολιτική των υποχωρήσεων. Εμείς προσηλωμένοι πάντα στο διεθνές δίκαιο θεωρούμε «λυμένα» τα θέματα των ΑΟΖ και τον τρόπο προσέγγισης της επίλυσης του Κυπριακού και αναγνωρίζουμε διαφορές σε ένα και μοναδικό ζήτημα το οποίο επιχειρήθηκε κάποια στιγμή προ δεκαετίας να αντιμετωπιστεί δια της Χάγης.

Το τελευταίο διάστημα στη Θράκη κυκλοφορεί μια «κινδυνολογία» και τονίζεται ότι «η Θράκη κινδυνεύει». Συμμερίζεστε αυτή τη λογική;

Η Θράκη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και για μια οκταετία περίπου, αντιμετωπίστηκε ως εθνική αναπτυξιακή ιδιαιτερότητα. Υιοθετήθηκαν σειρά πολιτικών οι οποίες κατέγραψαν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Στην οικονομία, στις υποδομές, στην αριθμητική εξέλιξη του πληθυσμού και εν τέλει στην ψυχολογία των κατοίκων την περίοδο εκείνη. Δυστυχώς από εκεί και πέρα εγκαταλείφθηκε η αντιμετώπιση της Θράκης ως αναπτυξιακής και οικονομικής ιδιαιτερότητας. Οι κίνδυνοι για την περιοχή όπως αντιλαμβάνεστε μπορούν να υπάρξουν μόνο από την αδράνεια και ολιγωρία του ελληνικού κράτους.

Πως θα σχολιάζατε τα αποτελέσματα των τελευταίων ευρωεκλογών όπου το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ έλαβε πανελλαδικά 43.000 περίπου ψήφους;

Η αναπτυξιακή και οικονομική υστέρηση στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να επαναφέρει σε σημαντικό βαθμό την επιρροή της στη μειονότητα. Στις ευρωεκλογές αποφασίστηκε να ξανασηκωθεί τοίχος μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Το μέσο ήταν το ΚΙΕΦ. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι διπλής ανάγνωσης.  Αφενός μεν ότι το τουρκικό προξενείο εξακολουθεί να επηρεάζει σημαντικά τμήματα της μειονότητας, αφετέρου δε, ότι η επιρροή του ούτε απόλυτη είναι, ούτε ομοιόμορφη σε όλες τις περιοχές.

Ποια η γνώμη σας για την υφιστάμενη μειονοτική πολιτική που εφαρμόζει η χώρα μας; Θα μπορούσε να υπάρξει σε κάποιους τομείς βελτίωση ή διαφοροποίηση;

Περιθώρια για βελτίωση πάντα υπάρχουν. Εκείνο που κατά τη γνώμη μου πρέπει άμεσα να φροντίσουμε είναι την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων, μεταξύ κράτους και πολιτών. Οι επαφές, οι συναναστροφές, οι συνεργασίες, η συμμετοχή στους θεσμούς και στις λειτουργίες του κράτους θα πρέπει να επανέλθουν στα επίπεδα της προ της κρίσης περιόδου.

Στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές μπορείτε να προβλέψετε τα αποτελέσματα ως προς τις έδρες των κομμάτων στην Θράκη; Η μειονότητα πόσους βουλευτές μπορεί να βγάλει;

Προφήτης δεν είμαι. Εκτιμήσεις μπορώ να κάνω αλλά δεν το θεωρώ φρόνιμο αυτή τη στιγμή. Διατυπώνω όμως τη σκέψη ότι το ΚΙΕΦ δε θα κατέλθει στις εθνικές εκλογές και θα επιχειρήσει να υποστηρίξει συγκεκριμένες επιλογές του μέσα στα κόμματα.

Αντί της «κινδυνολογίας» που κυκλοφορεί, εσείς τι θα προτείνατε για την ηρεμία της περιοχής;

Επαναφορά στην αναπτυξιακή λογική. Στήριξη επιλογών που παρήγαγαν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Π.χ. το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Δεν μπορεί να συνεχίσει να ισχύει αυτός ο νόμος για τις μεταγραφές ο οποίος το αποδυναμώνει σε πρώτο χρόνο και θα το μικρύνει τόσο που δεν θα μπορεί να διαδραματίζει ούτε τον ακαδημαϊκό ούτε τον αναπτυξιακό του ρόλο. Αξιοποίηση των υποδομών που έγιναν και των οφθαλμοφανών αναπτυξιακών εφεδρειών. Κλασικό παράδειγμα το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Οι ανακοινώσεις που έγιναν τις προηγούμενες ημέρες για την ηλεκτροκίνηση του σιδηρόδρομου από την Αλεξανδρούπολη μέχρι το Ορμένιο, από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τη Θεσσαλονίκη, ο περιφερειακός της Αλεξανδρούπολης που συνδέει το λιμάνι με την Εγνατία και η έξοδος της σιδηροδρομικής γραμμής από την πόλη. Όλα αυτά αποτελούν μια ανατροπή στο καθεστώς των μεταφορών στην περιοχή. Βεβαίως ενίσχυση της όλης προσπάθειας αποτελεί πάντα η μεταφορά κρατικών δραστηριοτήτων στην περιοχή.

Ποιος ο στόχος με την τροπολογία περί μειονοτικής εκπαίδευσης. Αν υπάρξει έντονη αντίδραση της μειονότητας, μπορεί να υπάρξει κάποια διαφοροποίηση;

Παρόλο που πιστεύω ότι η αντιμετώπιση του θέματος δια τροπολογίας και όχι με κανονική διάταξη ήταν ένα διαδικαστικό λάθος που αυξάνει την καχυποψία στη μειονότητα, συμφωνώ με το περιεχόμενο της ρύθμισης γιατί απαντά με θετικό τρόπο σε πάγια αιτήματα περί της εκπαίδευσης που θέτει η μειονότητα. Βεβαίως αυτό που πρέπει να διασφαλιστεί και να υπάρξουν απόλυτες εγγυήσεις περί αυτού είναι η αξιόπιστη κρίση για την επάρκεια της τουρκικής γλώσσας.

 Υπάρχει κάποιο άτομο που θα μπορούσε να είναι κοινά αποδεκτό από όλα τα κόμματα για την προεδρία της Δημοκρατίας;

Δυστυχώς ένας θεσμός για τον οποίο το Σύνταγμα προέβλεψε την αναγκαιότητα της συναίνεσης αντιμετωπίστηκε στο παρελθόν αλλά και τώρα με μικροπολιτικές λογικές και κομματικές στοχεύσεις σε τέτοιο βαθμό που δεν αναφέρεται κανείς στο ότι παραβιάζεται με τον πιο βάναυσο τρόπο το πνεύμα του συνταγματικού νομοθέτη. Προσωπικότητες κοινά αποδεκτές είμαι απόλυτα βέβαιος ότι υπάρχουν. Υπάρχουν, αλλά…

ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ. Πρόεδρος κόμματος ΠΟΤΑΜΙ

Πώς σχολιάζετε την παρούσα πολιτική κατάσταση;

Ατέρμονες διαπραγματεύσεις με την τρόικα που αποτυγχάνουν. Αναξιοπιστία που διαπερνά όλο το παλιό κομματικό σύστημα. Το κίνημα μας  με σαφήνεια λέει ότι πρέπει να δοθεί τέλος στην πολιτική αστάθεια και στην εκλογολογία. Να φτιάξουμε σήμερα , όχι αύριο, σήμερα,  ένα πατριωτικό σχέδιο για το χρέος και να συμφωνήσουμε στη συνταγματική αναθεώρηση και αλλαγή του εκλογικού νόμου τώρα.

 Η πολιτική κατάσταση συνδέεται και με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πώς θα σχολιάζατε την κατάσταση σήμερα;

Η Τουρκία εμφανίζεται  πλέον, ως μέρος του προβλήματος. Σήμερα ζητάμε την καταδίκη των ενεργειών της τουρκικής κυβέρνησης και την άμεση απόσυρση των τουρκικών σκαφών από την ΑΟΖ της Κύπρου.

Θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε τη σύγκλιση συμφερόντων μας με τις γειτονικές χώρες, εν προκειμένω, με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Και η ενότητα των Ελλήνων είναι το μεγαλύτερο  πολιτικό όπλο για τη διεκδίκηση οποιουδήποτε εθνικού συμφέροντος.

 Πιστεύετε ότι μπορούν να υπάρξουν πολιτικές που θα μειώσουν τις διαφορέςμεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;

Χρειάζονται πρωτοβουλίες και στα λεγόμενα ζητήματα χαμηλής πολιτικής όπου οι επιθέσεις φιλίας και συνεργασίας σε τομείς όπως ο τουρισμός, ο πολιτισμός, κλπ, μπορούν αφενός να αμβλύνουν την ένταση στις διμερείς σχέσεις .

Το τελευταίο διάστημα στην Θράκη κυκλοφορεί μια «κινδυνολογία» και  τονίζεται ότι «η Θράκη κινδυνεύει». Συμμερίζεστε αυτή την λογική;

Όσοι κινδυνολογούν προσφέρουν κάκιστες υπηρεσίες. Η Θράκη λοιπόν πρώτα –  πρώτα κινδυνεύει από αυτούς που κινδυνολογούν. Να απομονώσουμε τέτοιες απόψεις και να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη της περιοχής.

Πώς θα σχολιάζατε τα αποτελέσματα των τελευταίων ευρωεκλογών όπου το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ έλαβε πανελλαδικά  περίπου 43.000  ψήφους;

Αυτές είναι ευκαιριακές συμπράξεις. Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι επιλογή της μειονότητας να αυτoπαγιδευτεί σε ένα μειονοτικό κόμμα. Αυτές είναι πολιτικές του προηγούμενου αιώνα. Πάντως στη γειτονική μας Βουλγαρία το αντίστοιχο μειονοτικό κόμμα καταγράφει πολύ υψηλότερα ποσοστά, της τάξης του 10%. Μια τέτοια προοπτική στη χώρα μας δεν υπάρχει. ‘Oλα εξαρτώνται πάντως από την ικανότητα του ελληνικού πολιτικού συστήματος να καθιστά την μειονότητα μέρος της κοινωνίας μας.

 Ποια η γνώμη σας για την υφιστάμενη μειονοτική πολιτική που εφαρμόζει η η χώρα μας; Θα μπορούσε να υπάρξει σε κάποιους τομείς βελτίωση η διαφοροποίηση;

Η μειονότητα σήμερα βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το παρελθόν. Θυμόμαστε όλοι τα τεχνητά σύνορα αλλά και την εκμετάλλευση   του μουσουλμανικού πληθυσμού από μεσάζοντες.  Αλλά εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Και μπορούν να γίνουν καλύτερα τα πράγματα στην Θράκη. Η βελτίωση της εκπαίδευσης και των υποδομών και η αίσθηση ότι η πολιτεία φροντίζει για τα δικαιώματα και την ισονομία, ενισχύουν την ελπίδα αυτών των ανθρώπων για το μέλλον.

Στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές μπορείτε να προβλέψετε τα αποτελέσματα τα ως προς τις έδρες των κομμάτων στην Θράκη; Η μειονότητα πόσους βουλευτές μπορεί να βγάλει;

Δεν θα ήθελα να κάνω τέτοιες προβλέψεις. Αυτό που μπορώ να πω για την ώρα είναι ότι ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ θα φροντίσει να εκπροσωπηθεί η μειονότητα στα ψηφοδέλτιά του στη Θράκη από ανθρώπους έντιμους και ικανούς.

Αντί της «κινδυνολογίας» που κυκλοφορεί , εσείς τι θα προτείνατε για την ηρεμία της περιοχής;

Να απομονώσουμε τους κινδυνολόγους, να επιστρατεύσουμε τις υγιείς δυνάμεις της  Θράκης και να αξιοποιήσουμε τα πλεονεκτήματα της περιοχής, τη γεωγραφική της θέση, την αγροτική της παραγωγή  τον  πολιτισμό  της και  τις σπουδαίες της τουριστικές δυνατότητες.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο στόχος του νομοσχεδίου για την μειονοτική εκπαίδευση; Αν αντιδράσει η μειονότητα πρέπει να υπάρξουν τροποποιήσεις;

Το νομοσχέδιο κινείται γενικά προς τη θετική κατεύθυνση. Επί παραδείγματι καταργεί την προβληματική Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία, ενισχύει και αναβαθμίζει το επίπεδο των μουσουλμάνων εκπαιδευτικών και προβλέπει ότι δεν μπορεί ο ίδιος δάσκαλος να διδάσκει ελληνικά και τουρκικά.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία;

Στο γενικότερο πλαίσιο των αλλαγών για τη μειονοτική εκπαίδευση θα μπορούσαν να υπάρξουν. Μιλάτε σε έναν άνθρωπο που έχει ασχοληθεί στα ρεπορτάζ του πολλές φορές για τα δικαιώματα των  μειονοτήτων στην παιδεία.

Μπορεί να υπάρξει υποψήφιος κοινής αποδοχής από τα πολιτικά κόμματα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Ακριβώς μια τέτοια πρόταση έχουμε καταθέσει. Να συμφωνήσουν τα πολιτικά κόμματα  σε αλλαγή διατάξεων του Συντάγματος για την ασυλία των βουλευτών, την ευθύνη των υπουργών και την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Και για να γίνουν όλα αυτά, να ομονοήσουμε και να πάμε σε εκλογές στα τέλη του 2015.

Πώς αξιολογείτε την πολιτική κρίση στην Βουλγαρία; Μπορεί να μεταδοθεί στη χώρα μας;

Η αντιπολίτευση στη Βουλγαρία απέσυρε την εμπιστοσύνη της στην κυβέρνηση, που ήταν κυβέρνηση μειοψηφίας. Η χώρα μας βρίσκεται έτσι κι αλλιώς σε οικονομική κρίση. Δεν περιμένει την μετάδοσή της από την Βουλγαρία.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΛΤΟΥΡΟΣ. Βουλευτής ΠΑΣΟΚ νομού Ξάνθης

Πώς σχολιάζετε την παρούσα πολιτική κατάσταση;

Η παρούσα πολιτική κατάσταση χρωματίζεται από το κρίσιμο ζήτημα της τελικής διαπραγμάτευσης με την τρόικα και τους εταίρους μας και την έξοδο της χώρας σε ένα ασφαλές καθεστώς κανονικότητας. Το ζήτημα αυτό επισκιάζεται πολλές φορές εντέχνως από την εκλογολογία και διάφορα άλλα θέματα, ωστόσο πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε όλους ότι η πολιτική αντιπαλότητα έχει την «πολυτέλεια» να εξωτερικεύεται σε ένα ομαλό σχετικά και σταθερό κοινωνικό γίγνεσθαι. Αυτή είναι η μεγάλη κατάκτηση των τελευταίων ετών. Σήμερα λοιπόν όλοι θερίζουν ή επιχειρούν να θερίσουν ένα χωράφι που άλλος όργωσε και έσπειρε.

Η πολιτική κατάσταση συνδέεται και με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πώς θα σχολιάζατε την κατάσταση σήμερα;

Η σύνδεση αυτή δεν είναι κάτι το δεδομένο. Και σίγουρα, όταν υπάρχει, είναι άλλοτε πιο έντονη και άλλοτε πιο χαλαρή. Η ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος την οποία και στηρίζουμε, είναι μία από τις πιο σημαντικές παραμέτρους των τελευταίων ετών.

Από την άλλη, η Τουρκία δείχνει συχνά – όπως πρόσφατα με την κυπριακή ΑΟΖ –

ότι αδυνατεί συχνά να συμπλεύσει με τη διεθνή νομιμότητα. Η ουσιαστική – θετική –  διαφορά σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι το πρόβλημα αυτό έχει διεθνοποιηθεί πολύ περισσότερο.

 Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξουν πολιτικές που θα μειώσουν τις διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;

Δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να γίνεται λόγος διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αλλά για διαφορές μεταξύ Ελλάδας, Ευρώπης και Διεθνούς Κοινότητας από τη μία και από την άλλη μίας χώρας που παραβιάζει συχνά τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, συν το μόνιμο έγκλημα της διχοτόμησης της Κύπρου. Δεν υπάρχει λοιπόν ζήτημα μείωσης διαφορών. Υπάρχει ζήτημα τήρησης του Διεθνούς Δικαίου. Κατά τα λοιπά, υπάρχει – και είναι προς κοινό όφελος να ενδυναμωθεί ακόμη περισσότερο – η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών σε διάφορους τομείς (οικονομικούς, επιστημονικούς, πολιτιστικούς κλπ).

 Το τελευταίο διάστημα στη Θράκη κυκλοφορεί μια «κινδυνολογία» και τονίζεται ότι «η Θράκη κινδυνεύει». Συμμερίζεστε αυτήν τη λογική;  Αντί της «κινδυνολογίας» που κυκλοφορεί εσείς τι θα προτείνατε για την ηρεμία της περιοχής;

Η Θράκη «κινδυνεύει» από την ανεργία, την αποβιομηχάνιση και τη μη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της. Δεν τη φοβίζουν όμως όσοι σπέρνουν τη μισαλλοδοξία και προσπαθούν να υψώσουν τείχη, να περιχαρακώσουν και να διχάσουν, στη βάση υπαρκτών διαφορετικοτήτων αλλά ψεύτικων διαφορών. Η καλύτερη απάντηση είναι η παιδεία, ο αμοιβαίος σεβασμός, η κοινή προσπάθεια για ανάπτυξη και η καταδίκη όσων παίζουν παιχνίδια στις πλάτες της κοινωνίας.

 Πώς θα σχολιάζατε τα αποτελέσματα των τελευταίων ευρωεκλογών όπου το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ έλαβε πανελλαδικά 43.000 περίπου ψήφους;

Είναι προφανές το εξής: πρόκειται για – έστω και έμμεση – πολιτική έκφραση μιας θρησκευτικής και δευτερευόντως πολιτισμικής κοινότητας. Αυτό από μόνο του αποτελεί μια οπισθοχώρηση, μια κοινωνική αρρυθμία. Κινείται στη λογική της περιχαράκωσης, ανεξάρτητα από το αν τα ελατήρια είναι πραγματικά, συναισθηματικά ή άλλου τύπου. Βέβαια έχει τη σημασία του και το γεγονός ότι επρόκειτο για ευρωεκλογές. Σε κάθε περίπτωση, καθήκον και ευθύνη κάθε προοδευτικού ανθρώπου και δημοκράτη, είτε είναι χριστιανός είτε μουσουλμάνος είτε άθεος είτε βουδιστής είτε οτιδήποτε άλλο επιθυμεί, είναι να προάγει την αρμονική και ισότιμη συμβίωση και τη συλλογική θέση και δράση. Αυτός είναι και ο μόνος ασφαλής δρόμος προάσπισης των συμφερόντων κάθε μειονότητας και όχι ο δρόμος της περιχαράκωσης. Ας το καταλάβουν καλά όλοι αυτό έτσι ώστε να μην υποσκάπτουν οι ίδιοι τη θέση τους.

Ποια η γνώμη σας για την υφιστάμενη μειονοτική πολιτική που εφαρμόζει η χώρα μας; Θα μπορούσε να υπάρξει σε κάποιους τομείς βελτίωση ή διαφοροποίηση;

Η χώρα μας εδώ και αρκετά χρόνια έχει εντατικοποιήσει την προσπάθεια εμπέδωσης της ισονομίας και ισοπολιτείας. Έχει δώσει κίνητρα, παροχές και κυρίως έχει βάλει στο περιθώριο τις ακραίες εθνικιστικές και αντιδημοκρατικές απόψεις. Αυτό που είναι απαραίτητο να κάνει η Κυβέρνηση, είναι να εγκαταστήσει καινούργιους και να ενδυναμώσει τους ήδη υφιστάμενους διαύλους επικοινωνίας και διαβούλευσης με τη μειονότητα ώστε να διαλύσει κάθε προσπάθεια αποξένωσής της από το σύνολο της κοινωνίας.

 Στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές μπορείτε να προβλέψετε τα αποτελέσματα ως προς τις έδρες των κομμάτων στη Θράκη; Η μειονότητα πόσους βουλευτές μπορεί να βγάλει;

Οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές είναι προγραμματισμένες για τον Ιούνιο του 2016. Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα πρόωρων εκλογών αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση δεν θα ήθελα να κάνω τέτοιου είδους προβλέψεις. Ελπίζω πάντως να επιβραβευθεί η υπευθυνότητα, η τιμιότητα και η αλήθεια και να ηττηθεί το ψέμα, η δημαγωγία και τα αδειανά πουκάμισα. Επίσης να ενδυναμωθούν οι δυνάμεις της πραγματικής προόδου και της δημοκρατίας. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης θα απαντήσω λέγοντας ότι θεωρώ τον εαυτό μου βουλευτή και της μειονότητας έστω και αν δεν είμαι μουσουλμάνος. Γιατί τα συμφέροντα της μειονότητας δεν αντιδιαστέλλονται με αυτά του υπόλοιπου λαού. Ταυτίζονται. Κάθε άλλη προσέγγιση είναι λανθασμένη, κρύβει υστεροβουλία και έναν υφέρποντα φασισμό.

Ποιος ο στόχος με την τροπολογία περί μειονοτικής εκπαίδευσης; Αν υπάρξει έντονη αντίδραση της μειονότητας, μπορεί να υπάρξει κάποια διαφοροποίηση;

Στόχος είναι η αναβάθμιση του επιπέδου της παρεχόμενης εκπαίδευσης με ταυτόχρονη εξασφάλιση του ότι τα μειονοτικά σχολεία θα είναι πραγματικά σχολεία που θα παρέχουν ευρεία και αντικειμενική γνώση, προσαρμοσμένα στις γλωσσικές, θρησκευτικές και λοιπές ιδιαιτερότητες της μειονότητας και ότι δεν θα υπάρξει περίπτωση να καταστούν κέντρα «προσηλυτισμού» είτε από τη μία είτε από την άλλη μεριά. Αυτές είναι βασικές επιταγές μιας πραγματικά δημοκρατικής πολιτείας. Και η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα. Από κει και πέρα κάθε καλόπιστη κριτική δεν είναι απλά καλοδεχούμενη, είναι απαραίτητη. Με αυτό το πνεύμα θα βρούμε τις καλύτερες λύσεις. Άλλωστε πρόκειται για μια διαχρονική και εξελικτική διαδικασία.

Ποια η γνώμη σας για τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία;

Πρόκειται για θέμα στο οποίο πρωτεύουσα είναι η επιστημονική προσέγγιση. Δεν είναι πεδίο για οποιουδήποτε άλλου είδους αντιπαραθέσεις. Το ζητούμενο είναι να προάγεται η σωστότερη ανάπτυξη των παιδιών και η μετέπειτα μαθητική, επιστημονική και κοινωνική εξέλιξή τους. Η απάντηση πρέπει να συνεκτιμά και τις λοιπές συνθήκες, όπως το γλωσσικό επίπεδο των νηπίων μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον, την ύπαρξη ικανού επιστημονικού προσωπικού, την ανάγκη κοινωνικοποίησης των νηπίων κλπ. Μέχρι στιγμής η θέση της πολιτείας είναι αρνητική για λόγους καθαρά εκπαιδευτικούς. Και είναι η μόνη άποψη η οποία συνοδεύεται από σχετική επιχειρηματολογία.

Υπάρχει κάποιο άτομο που θα μπορούσε να είναι κοινά αποδεκτό από όλα τα κόμματα;

Σίγουρα θα μπορούσε να βρεθεί πρόσωπο κοινής αποδοχής. Ωστόσο η αντιπολίτευση σήμερα δεν ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο. Επιλέγει να χρησιμοποιήσει την Προεδρική εκλογή για να εξυπηρετήσει τις δικές της σκοπιμότητες. Επειδή όμως αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τη χώρα σήμερα, θεωρώ ότι θα υπερισχύσουν οι δυνάμεις της ευθύνης και η παρούσα Βουλή θα εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πώς αξιολογείτε την πολιτική κρίση στη Βουλγαρία; Υπάρχει περίπτωση αυτή να μεταπηδήσει στην Ελλάδα;

Η πολιτική κρίση στη Βουλγαρία είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα ώστε να συνειδητοποιήσουμε την κρισιμότητα των αποφάσεων και των επιλογών του ΠΑΣΟΚ και το πόσο μεγάλη σημασία, πόσο ζωτικής σημασίας, ήταν η επιλογή της σταθερής στήριξης της Ελληνικής Κυβέρνησης και της μάχης μέσα από τις γραμμές της. Και μάλιστα όταν η χώρα μας είχε να αντιμετωπίσει πολύ μεγαλύτερα, τεράστια προβλήματα. Σήμερα, ενόψει της προεδρικής εκλογής, υπάρχει η θεωρητική πιθανότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα σε περιπέτειες. Και αυτό γιατί πέρα από τις όποιες επικίνδυνες πολιτικές επιλογές ευαγγελίζονται ορισμένοι στην αξιωματική αντιπολίτευση, είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορούν να επιτύχουν σύμπνοια ούτε καν στο εσωτερικό τους, πόσο μάλλον με άλλα κόμματα. Θεωρώ λοιπόν ότι τόσο οι Έλληνες βουλευτές όσο και ο Ελληνικός Λαός έχουν την ωριμότητα να αποφύγουν αυτοκαταστροφικές επιλογές.

ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ. Βουλευτής ΔΗΜΑΡ  Πειραιά.

 

Πώς σχολιάζετε την παρούσα πολιτική κατάσταση;

Σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο , άνοιξε πρόωρα με ευθύνη της Κυβέρνησης το θέμα της Προεδρολογίας. Η οικονομική κατάσταση της χώρας απεικονίζεται εύλογα στον προϋπολογισμό του 2015. που κατατέθηκε στην Βουλή, όπου γίνεται σαφές ότι δεν υπάρχει πολιτικό σχέδιο, κανένα όραμα ανάπτυξης και η θηλιά του χρέους αντί να χαλαρώνει σφίγγει ολοένα και περισσότερο γύρω από την χώρα.

Η πολιτική κατάσταση συνδέεται και με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πώς θα σχολιάζατε την κατάσταση σήμερα;

Η Τουρκία έχει επιλέξει για δικούς της λόγους και για τα δικά της αδιέξοδα να οξύνει την κατάσταση με την παρουσία του πλοίου «Μπαρμπαρός» στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξουν πολιτικές που θα μειώσουν τις διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;

Βασικό αγκάθι , πέρα από τις άλλες υπαρκτές διαφορές, είναι το Κυπριακό. Το Κυπριακό είναι ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής που με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας διαιωνίζεται 40 χρόνια. Αν δεν λυθεί το Κυπριακό στην βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και των συνομιλιών Ντεκτάς- Μακαρίου και  Ντεκτάς- Κυπριανού για μια διζωνική κοινοτική λύση δεν θα υπάρξει πλήρης εξομάλυνση των σχέσεων. Πολιτικές οι οποίες θα μπορούσαν να μειώσουν την ένταση είναι η ενεργοποίηση των συμφωνιών χαμηλής πολιτικής.

Το τελευταίο διάστημα στην Θράκη κυκλοφορεί μια «κινδυνολογία» και τονίζεται ότι «η Θράκη κινδυνεύει». Συμμερίζεστε αυτή την λογική;

Φυσικά και δεν συμμερίζομαι αυτή την πολιτική. Η Θράκη κατοικείται από Έλληνες πολίτες, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους.

Πώς θα σχολιάζατε τα αποτελέσματα των τελευταίων ευρωεκλογών όπου το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ έλαβε πανελλαδικά  περίπου 43.000  ψήφους;

Το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ έλαβε 43.000 ψήφους , όλες στην περιοχή της Θράκης. Αυτό πρέπει να το δούμε σε δύο παραμέτρους: α) οι πολιτικές που είχαν  ασκηθεί  αναφορικά με τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την μειονότητα από την Ελληνική Πολιτεία και β) εάν η Μειονότητα μέσα στην Θράκη  αντμετωπίσει με μια πιο ψύχραιμη ματιά τα συμφέροντα της μέσα στο Ελληνικό γίγνεσθαι, θα καταλάβει ότι αυτά περνούν μέσα από την ενεργοποίηση και δραστηριοποίηση των Κομμάτων Πανελλαδικής εμβέλειας του Συνταγματικού τόξου.

Ποια η γνώμη σας για την υφιστάμενη μειονοτική πολιτική που εφαρμόζει η η χώρα μας; Θα μπορούσε να υπάρξει σε κάποιους τομείς βελτίωση η διαφοροποίηση;

Σαφώς η κατάσταση έχει βελτιωθεί, σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες, όπου η Ελλάδα ήταν πάρα πολύ  φοβική απέναντι στην μειονότητα. Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης που θα επέτρεπαν στην μειονότητα να χαίρει όλων των δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη.

Στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές μπορείτε να προβλέψετε τα αποτελέσματα τα ως προς τις έδρες των κομμάτων στην Θράκη; Η μειονότητα πόσους βουλευτές μπορεί να βγάλει;

Δεν κάνω προβλέψεις για τις εκλογές, ιδιαίτερα  με ένα τόσο ρευστό πολιτικό σκηνικό, όσο είναι αυτό σήμερα στην Ελλάδα. Εύχομαι η μειονότητα να εκπροσωπηθεί μέσα από Κόμματα που δεν θα είναι μειονοτικά για τους λόγους που προανέφερα.

Αντί της «κινδυνολογίας» που κυκλοφορεί , εσείς τι θα προτείνατε για την ηρεμία της περιοχής;

Θα πρότεινα η Ελληνική Πολιτεία να εφαρμόσει τις πολιτικές αυτές που δεν θα κάνουν τους Μουσουλμάνους συμπατριώτες μας να αισθάνονται πολίτες Β΄κατηγορίας.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο στόχος του νομοσχεδίου για την μειονοτική εκπαίδευση; Αν αντιδράσει η μειονότητα πρέπει να υπάρξουν τροποποιήσεις;

Σε γενικές γραμμές η τροπολογία είναι στην σωστή κατεύθυνση. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία τα οποία χρειάζονται περεταίρω επεξεργασία., όπως η απαγόρευση των Μουσουλμάνων απόφοιτων Παιδαγωγικών σχολών να διδάσκουν Ελληνικά μαθήματα στα Μειονοτικά σχολεία.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία;

Στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη. Είναι  μια απαίτηση της μειονότητας την οποία το κόμμα μου και εγώ προσωπικά την έχουμε υποστηρίξει σθεναρά.

Μπορεί να υπάρξει υποψήφιος κοινής αποδοχής από τα πολιτικά κόμματα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Τα κόμματα δεν είναι γραφεία κρατικής δομής και κυρίως ιδεολογίας. Άρα πρόσωπο που να συγκεντρώνει την αποδοχή όλων των Κομμάτων δεν μπορεί να υπάρξει  αφού υπάρχουν  ιδεολογικές διαφορές και διαφορετικά συμφέροντα.

Πώς αξιολογείτε την πολιτική κρίση στη Βουλγαρία; Υπάρχει περίπτωση αυτή να μεταπηδήσει στην Ελλάδα;

Η Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια, ακόμη και μετά την ένταξη της στην Ε.Ε βρίσκεται σε μια διαρκή πολιτική αναταραχή. Οι δημοκρατικοί θεσμοί είναι εμπαιδομένοι στην Ελλάδα και παρόλη την μεγάλη οικονομική κρίση και την κρίση του πολιτικού συστήματος η Ελληνική Δημοκρατία διαθέτει όλα τα απαραίτητα εργαλεία προκειμένου να ανταπεξέλθει.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΕΛΗΣ, Μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης του ΣΥΡΙΖΑ.

 

 Πώς σχολιάζετε την παρούσα πολιτική κατάσταση;

Η παρούσα  πολιτική κατάσταση χαρακτηρίζεται α) από την εναγώνια προσπάθεια της Κυβέρνησης να κρατηθεί στην εξουσία εγκαταλείποντας τους τύπους με τους διαπραγματευτές και τους πιστωτές της, 2) από την δυνατή άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και 3) από την αποδοχή του λαού και την επιθυμία του να σταματήσει η αδιέξοδη πολιτική της λιτότητας.

Η πολιτική κατάσταση συνδέεται και με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πώς θα σχολιάζατε την κατάσταση σήμερα;

Στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις  έχουμε μια αυξημένη επιθετικότητα και κινητικότητα εντυπωσιασμού  από πλευράς Τουρκίας, στην προσπάθεια της να εξάγει προς την πλευρά του Αιγαίου τα μεγάλα εσωτερικά της προβλήματα, ιδιαίτερα την κρίση που έχει με το Κουρδικό. Από την άλλη όμως έχουμε και μια Ελληνική Κυβέρνηση που δεν αξιοποιεί τις δυνατότητες που έχει  για να αποκομίσει  οφέλη στους Διεθνείς Οργανισμούς.

Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξουν πολιτικές που θα μειώσουν τις διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;

Μόνο μέσα από συμφωνίες διακρατικές, εμπορικές, οικονομικές, πολιτιστικές που θα μπορούσαν να γίνουν στην βάση των αρχών της ισοτιμίας, του σεβασμού της διαφορετικότητας και μιας δίκαιης κατανομής των όποιων θετικών αποτελεσμάτων που θα υπήρχαν, θα μπορούσαν να μειωθούν ή να περιοριστούν οι διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Το τελευταίο διάστημα στην Θράκη κυκλοφορεί μια «κινδυνολογία» και τονίζεται ότι «η Θράκη κινδυνεύει». Συμμερίζεστε αυτή την λογική;

Η Θράκη κινδυνεύει από  την εγκατάλειψη, την αποβιομηχανοποίηση , την ανεργία των νέων Χριστιανών και Μουσουλμάνων και από την ανυπαρξία παραγωγικής ανασυγκρότησης συνολικά για την περιοχή. Κιδυνεύει από τους κάθε λογής εθνικισμούς που κατά  καιρούς φουντώνουν στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στην περιοχή της Θράκης. Είναι γνωστό πως πάντα υπήρχαν και υπάρχουν και σήμερα, κύκλοι που απεργάζονται κινδύνους για την Θράκη και προς αυτούς ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθαρίζει πως θα υπερασπιστεί μέχρι κεραίας τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Εξάλλου, η Αριστερά έχει αποδείξει τον Πατριωτισμό της στις πλέον δύσκολες συνθήκες. Στις μέρες μας Πατριωτική πολιτική στην Θράκη είναι αυτή που διασφαλίζει την ανάπτυξη και την ευημερία των κατοίκων της.

Πώς θα σχολιάζατε τα αποτελέσματα των τελευταίων ευρωεκλογών όπου το μειονοτικό κόμμα ΚΙΕΦ έλαβε πανελλαδικά  περίπου 43.000  ψήφους;

Συνιστά μια αρνητική εξέλιξη και αποτελεί ένα πισωγύρισμα για τα πολιτικά πράγματα της Θράκης και ευθέως αντικατοπτρίζει την αποτυχία των εφαρμοζόμενων πολιτικών από τις Κυβερνήσεις για την περιοχή.

Ποια η γνώμη σας για την υφιστάμενη μειονοτική πολιτική που εφαρμόζει η η χώρα μας; Θα μπορούσε να υπάρξει σε κάποιους τομείς βελτίωση η διαφοροποίηση;

Σε γενικές γραμμές η πολιτική της χώρας μας κρίνεται ως αποτυχημένη γιατί δεν έχει κατορθώσει να ενσωματώσει, τόσα χρόνια, σεβόμενη τις πολιτισμικές διαφορές και την διαφορετικότητα, στην τοπική κοινωνία μεγάλη μερίδα της μειονότητας. Βεβαίως, ενδεικτικά θα μπορούσα να αναφέρω ότι η Θράκη δεν μπορεί να είναι το μοναδικό μέρος της Ευρώπης όπου  εφαρμόζεται η Σαρία Και από την άλλη , το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής θα πρέπει να περιοριστεί στον ρόλο που του επιφυλάσσουν οι διακρατικές συμφωνίες.

Στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές μπορείτε να προβλέψετε τα αποτελέσματα τα ως προς τις έδρες των κομμάτων στην Θράκη; Η μειονότητα πόσους βουλευτές μπορεί να βγάλει;

Εμείς δεν ξεχωρίζουμε τους Βουλευτές σε πλειονοτικούς και μειονοτικούς.       Παλεύουμε, για να μην πω ότι είμαστε σίγουροι για την πλειοψηφική αποδοχή των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ.

Αντί της «κινδυνολογίας» που κυκλοφορεί , εσείς τι θα προτείνατε για την ηρεμία της περιοχής;

Ανάπτυξη, σεβασμός ιδιαιτεροτήτων, ισχυροποίηση του λαϊκού κινήματος με σκοπό την ακύρωση της πολιτικής των μνημονίων που υποβαθμίζουν την Θράκη.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο στόχος του νομοσχεδίου για την μειονοτική εκπαίδευση; Αν αντιδράσει η μειονότητα πρέπει να υπάρξουν τροποποιήσεις;

Είναι αλήθεια πως υπάρχουν αρκετές ανοιχτές εκκρεμότητες αναφορικά με διοικητικά θέματα της μειονοτικής εκπαίδευσης. Έτσι λοιπόν η εισαγωγή των σχολικών συμβούλων στα μειονοτικά σχολεία και για το τουρκόφωνο πρόγραμμα έρχεται να ικανοποιήσει ένα παλαιό αίτημα. Επιπλέον η ίδρυση του Διδασκαλείου μετά από την κατάργηση της ΕΠΑΘ στη Θεσ/νίκη είναι επίσης σε θετική κατεύθυνση ιδιαίτερα μάλιστα αφού θα τοποθετηθεί εντός της περιφέρειας μας στην πόλη της Αλεξανδρούπολης σε σύνδεση με το οικείο Παιδαγωγικό τμήμα. Ωστόσο θα πρέπει να σημειώσω πως υπάρχουν ακόμα αρκετές επιφυλάξεις σχετικά με το Διδασκαλείο ιδιαίτερα με τη διάρκεια των σπουδών και το χαρακτήρα του τίτλου που θα χορηγεί. Αναφορικά με τις αντιδράσεις, εξ όσων γνωρίζω, η μειονότητα δεν έχει κάνει κάποια παρέμβαση με τις οργανώσεις της. Σε αντίθετη περίπτωση θα το δούμε αν και όταν συμβεί.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία;

Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί πρωτίστως από τη σκοπιά της παιδαγωγικής επιστήμης και δε θα πρέπει να αποτελεί επίδικο των διμερών σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας. Ο στόχος πρέπει να είναι η ομαλή ένταξη των παιδιών της μειονότητας στο Δημοτικό σχολείο όπου θα διδαχθούν και τις δύο γλώσσες. Νομίζω πως ένα δίγλωσσο Νηπιαγωγείο , όπου θα γινόταν η προπαρασκευή των παιδιών τόσο από Ελληνόφωνους όσο και από Τουρκόφωνους παιδαγωγούς , θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτήν την κατεύθυνση.

Μπορεί να υπάρξει υποψήφιος κοινής αποδοχής από τα πολιτικά κόμματα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

Ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας προσφέρεται για ευρύτερες συγκλήσεις και συνεναίσεις των πολιτικών δυνάμεων. Η επιλογή όμως από την παρούσα  Βουλή, που βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με την Ελληνική  κοινωνία, θα σημάνει την συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών.  Για τον λόγο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συναινέσει στην εκλογή αυτή ανεξαρτήτως προσώπου. Αντίθετα έχει προτείνει ένα πλαίσιο συνεννόησης που θα περιλαμβάνει συμφωνία για την ημερομηνία των εκλογών και διερεύνηση της δυνατότητας πρότασης  προσώπου κοινής αποδοχής.

Πώς αξιολογείτε την πολιτική κρίση στη Βουλγαρία; Υπάρχει περίπτωση αυτή να μεταπηδήσει στην Ελλάδα;

Στην Ελλάδα υπάρχει ήδη βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση και δεν χρειαζόμαστε «εισαγωγές» από την γειτονική χώρα.

Συνοπτικά : ρευστή πολιτική κατάσταση και αναξιοπιστία,  πρωτοβουλίες στα λεγόμενα ζητήματα χαμηλής πολιτικής και καλλιέργεια διαλόγου με την Τουρκία, αδράνεια του Ελληνικού κράτους  και αδιαφορία για την Θράκη του Ελληνικού κράτους, η στασιμότητα και η μη ανάπτυξη της Θράκης αποτελούν τον βασικό κίνδυνο για την περιοχή,  η ανάπτυξη και καλλιέργεια αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ Ελληνικής Πολιτείας και μειονότητας, συλλογική  και συνοπτική επίλυση των προβλημάτων της μειονοτικής εκπαίδευσης.

http://www.viadiplomacy.gr/fakellos-thraki-anaptixi-ke-ochi-kindinologia-tou-simeon-soltaridi/

Η Θράκη στο εκτελεστικό απόσπασμα !!

Το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν οι φωνές αυτών που  ισχυρίζονται ότι «κινδυνεύει η Θράκη».  Μια  άποψη η οποία για πολλά χρόνια  καλλιεργείται , ιδίως την προεκλογική περίοδο. Καλλιεργείται και με ισχυρογνωμοσύνη  διαλαλείται από άτομα άγνωστα στην περιοχή της Θράκης, από άτομα τα οποία εγκαταστάθηκαν στην Θράκη για κοινωνική προβολή και οικονομική δραστηριότητα , από άτομα που πέρασαν από την πολύπαθη Θράκη λόγω επαγγελματικής ενασχόλησης  τους και από άτομα που πίνουν τον καφέ τους στα Κολονακιώτικα  στέκια  και καθώς θυμούνται την ύπαρξη «μιας παραμεθόριας περιοχής της Ελληνικής επικράτειας που λέγεται Θράκη» σκέπτονται να γράψουν κάποια υποτυπώδη «μελέτη» ή να εκφωνήσουν έναν πανηγυρικό της ημέρας ή  σαν εθνοσωτήρες  να συμμετάσχουν σε κάποιο  πάνελ σχετικό με την Θράκη.

Και αυτό γιατί η Θράκη «πουλάει» όλο τον χρόνο, αλλά ιδιαίτερα όταν πλησιάζουν οι εκλογές με σκοπό την κομματική συσπείρωση, την «άγρα» ψήφων και την πόλωση με σκοπό την  εκλογή υποψηφίων. Προσωπικά την ίδια  πράξη  ενός θέατρου του παραλόγου και την σεναριολογία της κινδυνολογίας  την  παρακολουθώ για πολλές δεκαετίες από τότε που εγκαταστάθηκα στην Θράκη, με εναλλασσόμενους  ηθοποιούς που μοχθούν  να βρίσκονται στην επικαιρότητα και με πολιτικούς που ζητούν τον βουλευτικό θώκο.

Είναι  κοινωνιολογικά αποδεδειγμένο ότι οι παραμεθόριες περιοχές έχουν μεγαλύτερο το αίσθημα  όχι μόνο του συντηρητισμού , αλλά και του πατριωτισμού και της καλώς εννοούμενης  εθνικής υπερηφάνειας. Σε αυτά λοιπόν τα συναισθήματα στοχεύουν  όλοι αυτοί οι «θίασοι», όπως τους αποκαλεί  ο Νίκος Αρβανίτης , σε σχετικό του άρθρο στο «Komotinipress», οι οποίοι όχι μόνο καλό δεν κάνουν , αλλά δημιουργούν τεράστια προβλήματα  στην ψυχοσύνθεση των κατοίκων , στην προσέλκυση νέων επενδυτών και στην ίδια την επενδυτική ικανότητα των Θρακιωτών. 

Προσπαθούν να πολώσουν το πολιτικό κλίμα  και να καλλιεργήσουν περισσότερο την συντηρητικοποίηση της κοινωνίας με αποτέλεσμα η σκέψη των ατόμων να νοσεί  και να οδηγείται όλη η περιοχή σε ένα οικονομικό και πολιτικό τέλμα. Σήμερα που η ανεργία στην Θράκη έχει ξεπεράσει κάθε όριο, που οι βιομηχανικές περιοχές που κάποτε ήκμαζαν  είναι ερημωμένες και που το σύνοικο στοιχείο ζει από κοινού τα προβλήματα και τις λύσεις μιας περιοχής την οποία το Αθηνοκεντρικό κράτος την θυμάται  όταν την χρειάζεται , το να παρουσιάζονται «σωτήρες» αν μη τι άλλο είναι ουτοπικό και εγκληματικό. Όλα αυτά τα σενάρια στην πραγματικότητα εκτελούν καθημερινά την Θράκη  και όλους τους κατοίκους της.

Κάποτε , κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου , όλοι αυτοί οι  «επαϊοντες» ομιλούσαν για τον «εκ Βορρά» κίνδυνο . Όταν εξέλειψε αυτός ανακάλυψαν  τον «εξ Ανατολών» και τον συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Σίγουρα στο παρελθόν υπήρξαν  μικρά ή μεγάλα «σύννεφα» στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το να συνεχίζεται όμως το ίδιο «σενάριο» είναι  κουραστικό και επικίνδυνο.

Κινδυνεύει , λοιπόν,  όντως η Θράκη . Αλλά από τους εγχώριους  κινδυνολόγους που στοχεύουν  παραμονές των εκλογών να συσπειρώσουν το ακροατήριο και τους ψηφοφόρους τους με σκοπό τα «ψηφουλάκια» αψηφώντας για το δυσμενές πολιτικό και οικονομικό κλίμα που δημιουργούν. Τους ενδιαφέρει  ο αγώνας της πολιτικής  επιβίωσης  « εκβιάζοντας» τους ψηφοφόρους και εμποδίζοντας την περαιτέρω εξέλιξη της ακριτικής περιοχής. Χρησιμοποιούν κάθε μέσο ηλεκτρονικό ή έντυπο. Διαμορφώνουν συνειδήσεις  και καλλιεργούν  εθνικιστικά  συμπλέγματα  ένθεν κακείθεν.

Η Θράκη δεν χρειάζεται πολωτικό κλίμα. Ούτε «εθνοσωτήρες». Επιθυμεί  σταθερή πολιτική  χωρίς ταλαντεύσεις και ανάπτυξη ούτως ώστε να υπάρξει πρόοδος στην περιοχή.  Το επιζήμιο κλίμα , καθώς και τα αποτελέσματα του στις αρχές του 1990 , τα γεύθηκε η Θράκη και έκανε αρκετά χρόνια για να  τα ξεπεράσει. 

Οδοιπορικό στο χωριό μου με εικόνες του χθες

  Σαν τα παλιά. Πολλά χρόνια είχα να παραβρεθώ στο χωριό μου, το Μέγα Ρεύμα του Βοσπόρου, στην Πόλη, στη γιορτή των Ταξιαρχών.Φέτος τα κατάφερα και συμμετείχα στη λειτουργία και στη μάζωξη των συγχωριανών μου. Είχα την ευκαιρία να δω  και να συνομιλήσω με συμμαθητές και συνταξιώτες μου, φίλες και φίλους μου από τα παλιά. Όπως είναι γνωστό το Μέγα Ρεύμα είναι ενα ιστορικό προάστιο της Πόλης, όπου ήκμαζε η Ρωμιοσύνη. Το σχολείο, η αστική σχολή της κοινότητας μας, είχε 250 μαθητές και μαθήτριες, ενώ υπήρχαν και περίπου 7 με 8 εκκλησίες και αγιάσματα.

  Ήθελα λοιπόν φέτος να είμαι κι εγώ εκεί και τα κατάφερα. Το "οδοιπορικό" μου , γεμάτο θύμησες, αναμνήσεις και συναισθήματα ξεκίνησε από τα υψώματα του χωριού, τον Προφήτη Ηλία. Εκεί βρίσκεται το νεκροταφείο της κοινότητας μας. Πρώτο μου καθήκον θεώρησα να προσκυνήσω τον τάφο του παππούδων μου. Τους θυμηθηκα όλους. Θυμήθηκα τον προπάππο μου, τον παππού τον Σωτήρη, γεννημένο το 1862 που έφυγε σε ηλικία 96 ετών, όταν ήμουν έξι χρονών παιδάκι. Ηταν ένας ψηλός, γεροδεμένος άνδρας με παλώρια μουστάκια. Στη συνέχεια θυμήθηκα τον παππού μου, το Μανωλάκη τον αχτάρη, όπως τον ήξερε όλο το χωριό. Το μαγαζί του είχε τα πάντα, από χέννα μέχρι τετράδια, κι από φερμουάρ μέχρι τσιγάρα. Εκεί είναι θαμμένη κι η γιαγιά μου η Ερμιόνη, την οποία όμως δε γνώρισα, αφού είχε πεθάνει πολύ νέα, λίγες μέρες πριν γεννηθώ. Κάποια στιγμή σήκωσα τα μάτια κι έκανα ένα γύρω με το βλέμμα. Ονόματα χαραγμένα πάνω σε πλάκες και σταυρούς. Όλα γνώριμα, όλα γνωστά......
  Με ανάμεικτα συναισθήματα πήρα την κατηφόρα για το κέντρο του χωριού όπου βρίσκεται η εκκλησία των Ταξιαρχών. Πέρασα από το σπίτι του Παΐδα, παλιού προέδρου της κοινότητάς μας, στάθηκα μπροστά στο σπίτι του Σωτήρη του Κάλφογλου, κοίταξα από μακριά τα κλειστά παράθυρα του Γιάννη του Μπαλίδη. Κατηφόρισα προς το σπίτι της Νίνας της Τσερκέζογλου, πέρασα από το σπίτι της Καραμάνογλου, μπήκα στο σοκάκι όπου ήταν το σπίτι της Ασκητίδου, κι αφού πέρασα μπροστά από το σχολείο  στάθηκα κι είδα το πατρικό μου σπίτι, στην ανηφόρα απέναντι.
  Τι να πρωτοθυμηθώ απ αυτό; Την πολυπληθή οικογένεια μας που το γέμιζε, τα τραπέζια των γιορτων , όταν η μάνα μου τέτοια μέρα ακολουθώντας τη συνήθεια του τόπου, περίμενε και τραπέζωνε  τις φιλενάδες της μετά την εκκλησία; Στην πρωτοκαθεδρία των φαγητών οι ντολμάδες, ο ταραμάς, η όρνιθα,  το πιλάφι με τα τζιγεράκια, όλα αραδιασμένα σε πιατέλες πάνω στο τραπέζι με το άσπρο κεντητό τραπεζομάντιλο. Αφού όλα αυτά πέρασαν για άλλη μια φορά μπροστά από τα ματια μου, έφτασα στην πόρτα της εκκλησίας. Ο ναός αυτός επιβάλεται και κυριαρχεί στο χώρο με το μέγεθος και την ομορφιά του. Χαρακτηρίζει το χωριό μας κι είναι ο δεύτερος σε μέγεθος στην Πόλη.

   Κοιτάζοντας γύρω μου όμως συνειδητοποίησα πως το χωριό μας έχει πια ερημώσει. Τέτοια μέρα και ο χώρος φάνταζε  άδειος. Λιγοστοί οι πιστοί. Άλλες εποχές ο ναός πλημμύριζε από κόσμο. Σήμερα με τους επισκέπτες από Ελλάδα κι από αλλες περιοχές της Πόλης μόλις που έφθαναν τα 100 άτομα. Συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους που έχουν απομείνει εδώ να κρατούν με ευπρέπεια και σεβασμό αυτήν την κληρονομιά των προγόνων μας. Επιτελούν σημαντικό έργο κι όχι πάντα με τις πιο εύκολες συνθήκες και συγκυρίες.
 Από τους παλιούς συνταξιώτες μου διέκρινα το Δημητρό τον Οντατζή, την Ελένη την Μαγής και το Γιώργο τον Καλφογλου.

 Μετά την απόλυση η αίθουσα της Κοινότητας μας θύμισε και πάλι την αρχοντιά και τον πλούτο του παρελθόντος μας. Κάτι έχει μείνει τελικά. Ας παλέψουμε όλοι να μη χαθεί έστω αυτό το ελάχιστο που απέμεινε.

 Βγήκα στη σκάλα περνώντας από το αχτάρικο του παππού μου,  με τα μάτια αλλά και την ψυχή μου γεμάτη συναισθήματα. Περπάτησα προς το Ρέμα, ανάμεσα στους ψαράδες. Ζωντανεψαν και πάλι οι εικόνες..... Εδώ ψαρεύαμε, κολυμπούσαμε και κατεβάζαμε απ' τα κιζάκια τις βάρκες. Πιανόμασταν από τα λάστιχα στις κουπαστές των καϊκιών που έφερναν την πραμάτεια στους εμπόρους. Περπάτησα μέχρι το Μπεμπέκι περνώντας δίπλα από το γυαλί του εφοπλιστή Σαντίκ Ζαντελερ, τη θερινή  κατοικία του Αιγύπτιου Πρέσβυ και από το μαλεμπιτζήδικο όπου το τσούρμο της παρέας μας έτρωγε το παγωτό, το μαλεμπί, το Καζάν ντιμπί και το ταουκ γκιοκσου με παγωτό. Σ' αυτό το μαγαζί που πια δεν υπάρχει, συνεβρίσκονταν όλες οι ηλικίες, κι όλες οι παρέες του χωριού. Η  κοινότητά μας τότε ήταν γεμάτη δυναμική κι ενέργεια, ήταν παρούσα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.
  Είχα ολοκληρώσει το "οδοιπορικό" μου με σκέψεις από το χθες. Ένα χθες που στοιχειώνει το σήμερα. Ενα χθες πλούσιο σε ιστορία, βιώματα, εικόνες, ανθρώπους, συναισθήματα....

Tα Ελληνικά κομματικά συμφέροντα διέσπασαν την Μειονότητα

«Τα κόμματα της Ελλάδας ταυτίζονταν με τα αντίστοιχά τους αλβανικά, στηρίζοντας εκείνα και όχι το ελληνικό κόμμα της Ομογένειας»

Του ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗ

Ο τρόπος με τον οποίο η Ελληνική Μειονότητα συγκροτήθηκε ιστορικά και δημογραφικά είναι περισσότερο αποτέλεσμα της πολιτικής που ασκήθηκε επί Χότζα. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στις λεγόμενες «μειονοτικές ζώνες», Αργυροκάστρου, Αγίων Σαράντα και Δελβίνου, συμπεριελήφθησαν όλοι οι οικισμοί των οποίων μητρική γλώσσα ήταν η ελληνική, πλην ορισμένων.

 Αυτές τις «μειονοτικές ζώνες» τις δημιούργησαν οι Ιταλοί το 1917 και τις αποδέχθηκαν όλες οι αλβανικές κυβερνήσεις, σημειώνοντας ότι δεν αναγνωρίζουν ως μειονότητα αυτούς που ζούνε εκτός των «ζωνών» αυτών σε όλη την αλβανική επικράτεια.

Η προστασία της Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία προϋποθέτει τη διαμονή της στις περιοχές που αναγνωρίζονται ως μειονοτικές ζώνες ή ως περιφέρειες. Η αλβανική διοίκηση βασίζει τη λογική της προστασίας της μειονότητας στο σύστημα των «ζωνών», που είναι άτυπη και νομικά δεν στέκεται. Δεν στηρίζεται στην αλβανική έννομη τάξη. Πάρα ταύτα η αλβανική πολιτεία στηρίζει αυτό το καθεστώς, γιατί, όπως γράφουν σχετικοί αναλυτές, «της παρέχει ένα καθεστώς αβέβαιο και πολιτικά ατεκμηρίωτο».

Στο πολιτικό σύστημα της Αλβανίας υπάρχει πλαφόν εκλογιμότητας του 2,5% για να μπει ένα κόμμα στη Βουλή. Επιπλέον, είναι αναγκαίο για τα μικρά κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές να δηλώνουν και τις συνεργασίες τους με τα μεγάλα κόμματα, αφού ο εκλογικός νόμος δεν βοηθά τα μικρά κόμματα και υπάρχει λίστα.

Η Ελληνική Μειονότητα έχει την οργάνωση «Ομόνοια» την οποία εκφράζει πολιτικά το «Κόμμα της Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» (ΚΕΑΔ), το οποίο έλαβε στις εκλογές της 23ης Ιουνίου 2013 14.722 ψήφους με ποσοστά 0,85% και ανέδειξε έναν βουλευτή. Στις ίδιες εκλογές συμμετείχε και το νέο πολιτικό «Κόμμα για το μέλλον της Ελληνικής Μειονότητας» που έλαβε 3.305 ψήφους με 0,19% και δεν πήρε έδρα.

Αιτία της διάσπασης είναι οι μη δημοκρατικές διαδικασίες που ακολουθεί το ΚΕΑΔ, αφού, όπως δηλώνουν «μέσα από αυτό πολλοί ομογενείς πολιτικοί αναζητούν θέσεις, οφίκια και πολιτικό και οικονομικό κέρδος». Επιπλέον, όμως, ευθύνη φέρει και το ελληνικό πολιτικό σύστημα με τις κομματικές παρεμβάσεις του στη μειονότητα. Παρά τη διάσπαση όμως στις τελευταίες εκλογές εκλέχτηκε ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες και άλλοι 11 σε άλλα μεγάλα κόμματα.

Οπως δήλωσε ο πρώην βουλευτής της Ομόνοιας Θωμάς Μήτσιος, «η Ομόνοια κατηγορείται ότι δεν κατάφερε να ενώσει όλη τη μειονότητα» και συνέχισε λέγοντας πως «για τη σημερινή κατάσταση της Ομόνοιας ευθύνεται το ΚΕΑΔ και η Ελλάδα, η οποία δεν έχει σταθερή πολιτική για τη μειονότητα».

Ενώ ο Βαγγέλης Ντούλες, σχολιάζοντας την κατάσταση της Ομόνοιας και του ΚΕΑΔ, σημείωσε ότι «έγινε κατάχρηση της Ομόνοιας» και ότι «δεν πέτυχε η συμφωνία όλων για κοινή δράση, για αγώνα και δικαίωση». Τόνισε ότι έγιναν λανθασμένοι χειρισμοί, ότι δεν επετεύχθη η συσπείρωση της δυναμικής του Ελληνισμού και ότι τα ελληνικά κόμματα (της Ελλάδας) ταυτίζονταν με τα αντίστοιχά τους αλβανικά, στηρίζοντας εκείνα και όχι το ελληνικό κόμμα της Ομογένειας.

Αναφερόμενος στον ελληνικό πληθυσμό της Αλβανίας δήλωσε ότι σήμερα στην Αλβανία ζούνε περίπου 50.000, αλλά και άλλοι 250.000 Αλβανοί, ελληνικής καταγωγής, βρίσκονται στην Ελλάδα οι οποίοι αδιαφορούν και δεν ψηφίζουν στις εκλογές. «Αν έρχονταν από αυτούς το 10% μόνο για να ψηφίσουν θα άλλαζε ο πολιτικός χάρτης της Αλβανίας» είπε ο κ. Ντούλες και κατέληξε: «Δεν υπάρχει ελληνική βούληση για βοήθεια της Ελληνικής Μειονότητας της Αλβανίας».

Οι ομογενείς σχολιάζοντας την κατάσταση στο ελληνικό κόμμα σημειώνουν ότι «υπάρχει έλλειψη φορέα εκπροσώπησής τους έναντι των αλβανικών Αρχών και στα διεθνή φόρα» και ότι χρειάζεται μια «νέα Ομόνοια», διότι «η Ομόνοια δεν κατόρθωσε να δημιουργήσει τμήμα τεκμηρίωσης σχετικά με τα δικαιώματά τους». Κατηγορούν δε την ελληνική πολιτική ότι στήριξε τη φυγή τους και όχι τη συγκράτησή τους στο χώρο όπου γεννήθηκαν με έργα υποδομής, ανάπτυξης και πολιτικής στήριξής τους.

Αλβανικός «Καλλικράτης» !

Ως προς την Τ.Α. σήμερα στην αλβανική επικράτεια υπάρχουν 11 έπαρχοι (δήμαρχοι) που εκλέχτηκαν μέσω του ΚΕΑΔ, ελληνικής καταγωγής. Πρόσφατα όμως ψηφίστηκε ένας νέος νόμος σχετικά με την Τ.Α. όπου με αυτόν, ένα είδος ελληνικού «Καλλικράτη», οι επαρχίες θα μειωθούν σε 61 και συνενώνονται με αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός των Ελλήνων επάρχων στις προσεχείς εκλογές του 2015. Το «τραγελαφικό» είναι ότι το νόμο αυτό τον ψήφισαν και οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές, εκτός από δύο, υπακούοντας στην «κομματική πειθαρχία» - κάτι που εξόργισε τη μειονότητα. Ο έπαρχος Κάτω Δρόπολης του Νομού ή Περιφέρειας Αργυροκάστρου, και τοπικός πρόεδρος Δερβιτσάνης της Ομόνοιας, Δημήτρης Μαλούκης, που πολιτικά διοικεί 16 χωριά, σημείωσε ότι για να υπάρξει πολιτική επιβίωση πρέπει όλη η μειονότητα να είναι μαζί, να υπάρξει ανανέωση και συνέχισε «η Ελλάδα ευθύνεται γιατί θέλει τη μειονότητα τεμαχισμένη».

Την Ομόνοια και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας όμως κατηγορεί και ο Παναγιώτης Μπάρκας, δημοσιογράφος και ιστορικός στο Αργυρόκαστρο, που υποστηρίζει ότι «ο Νότος αποφασίζει για τις ισορροπίες και τις εξελίξεις της Αλβανίας». «Αυτές τις ισορροπίες, συνεχίζει, τις έχει αναλάβει το ελληνορθόξο στοιχείο. Αυτό κάνει τους ξένους να προσέχουν τη μειονότητα του Νότου, διότι φοβούνται ανατροπές ισορροπιών που θα αποσταθεροποιήσουν όλη την περιοχή». Σημειώνει ότι τα ελληνικά κόμματα «περί άλλα τυρβάζουν» και ότι τους ενδιαφέρουν περισσότερο οι ψήφοι που θα πάρουν από τους ελληνικής καταγωγής Αλβανούς πολίτες που ζούνε στην Ελλάδα, παρά οι περιοχές όπου κατοικούν Ελληνες στη Νότια Αλβανία. Και επειδή πραγματικά το ενδιαφέρον των ξένων για την περιοχή είναι μεγάλο, καταλήγει πως «οι ξένες παρεμβάσεις δημιουργούν αποσταθεροποιητικές δράσεις για την περιοχή, τις οποίες δεν μπορεί να ανακόψει η Αλβανία. Σε περίπτωση έξαρσής τους θα δρομολογηθούν εξελίξεις στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στα Δυτικά, με απρόσμενες καταστάσεις».

Χίλιοι μειονοτικοί μαθητές με 130 Ελληνες εκπαιδευτικούς σε 99 χωριά

Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού της Ελληνικής Μειονότητας οφείλεται στη μετανάστευση στην Ελλάδα, στις ταραχές του 1997, λόγω της κατάρρευσης των «πυραμίδων», στο επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, στα σχολικά εγχειρίδια

Οι μαθητές που προέρχονται από την Ελληνική Μειονότητα φοιτούν σε κοινά αλβανικά σχολεία (συνήθως σε περιοχές εκτός μειονοτικών ζωνών) ή σε ελληνόφωνα δημόσια μειονοτικά σχολεία (εντός των μειονοτικών ζωνών) ή σε ιδιωτικά σχολεία (Αρσάκειο Τιράνων, Ορθόδοξης Εκκλησίας), ενώ σε ορισμένα σχολεία συνυπάρχουν τάξεις όπου διδάσκονται μειονοτικοί μαθητές το ελληνόφωνο πρόγραμμα και παράλληλα διδάσκεται σε άλλους το αλβανόφωνο (στις μειονοτικές ζώνες).

Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού της Ελληνικής Μειονότητας οφείλεται στη μετανάστευση στην Ελλάδα, στις ταραχές του 1997, λόγω της κατάρρευσης των "πυραμίδων", στο επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, στα σχολικά εγχειρίδιαΤα δημόσια μειονοτικά σχολεία που λειτουργούν είναι εντός των μειονοτικών ζωνών και μόνο στους Νομούς Αργυροκάστρου, Αγίων Σαράντα, Δελβίνου και Πρεμετής στις οποίες αναγνωρίζονται ως μειονοτικά συνολικά 99 χωριά.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 λειτουργούσαν 108 μειονοτικά σχολεία με 700 εκπαιδευτικούς. Το 1994 τα σχολεία έγιναν 86. Ενδεικτικά, η φθίνουσα πορεία του αριθμού των μαθητών από το 1992 μέχρι το σχολικό έτος 2008-2009 είναι πάνω από 85%. Ωστόσο, τη διετία 2008-2010 υπήρξε αύξηση κατά περίπου 10% σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, ο μαθητικός πληθυσμός το έτος 2009-2010 (στα μειονοτικά 9τάξια και λύκεια) στις Περιφέρειες Αργυροκάστρου, Αγ. Σαράντα και Δελβίνου προσέγγιζε τους 900. Αντίστοιχα, οι εκπαιδευτικοί ήταν περίπου 140.

Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού της Ελληνικής Μειονότητας οφείλεται στη μετανάστευση στην Ελλάδα, στις ταραχές του 1997, λόγω της κατάρρευσης των "πυραμίδων", στο επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, στα σχολικά εγχειρίδια. Ενώ η τελευταία αύξηση οφείλεται στην επιστροφή των ομογενών από την Ελλάδα λόγω κρίσης και πάλι στις πατρογονικές εστίες.

Σχετικά με την εκπαίδευση, δάσκαλοι μας είπαν ότι «όλα τα μειονοτικά σχολεία ακολουθούν το αλβανικό εκπαιδευτικό σύστημα μέσα στο οποίο η εκπαίδευση χωρίζεται σε πρωτοβάθμια (1η-8η τάξη) και σε δευτεροβάθμια (9η-12η τάξη). Η ελληνική γλώσσα διδάσκεται ως γλωσσικό μάθημα ή ως γλώσσα διδασκαλίας ορισμένων μαθημάτων, ενώ μπορεί να εισαχθεί σε οποιοδήποτε δημόσιο σχολείο ως δεύτερη γλώσσα έπειτα από υποβολή αίτησης 32 μαθητών.

Τα σχολεία είναι δύο ειδών:

1) Εννιάχρονα δημόσια αλβανικά σχολεία όπου υπάρχουν ελληνικά μαθήματα που διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα, ενώ η αλβανική γλώσσα θεωρείται δεύτερη. Παρόμοια σχολεία υπάρχουν 22 τον αριθμό, με περίπου 1.000 μαθητές και 130 Ελληνες εκπαιδευτικούς.

Υπάρχουν όμως και 3 σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη Δερβιτσάνη, στη Λιβαδειά και στο Βουλιαράτι, όπου φοιτούν μειονοτικοί μαθητές στην αλβανική γλώσσα τα κυρίως μαθήματα του κορμού και στην ελληνική γλώσσα, τα μαθήματα της γλώσσας, την ιστορία και τη γεωγραφία. Τέλος, υπάρχει και το «Γλωσσικό Λύκειο «Παντελής Σωτήρης» στο Αργυρόκαστρο, όπου τα μαθήματα του κορμού διδάσκονται στην ελληνική γλώσσα και η αλβανική γλώσσα διδάσκεται ως ξένη γλώσσα.

2) Τα σχολεία της Εκκλησίας και κάποια άλλα ιδιωτικά, όπως τα εκπαιδευτήρια «Ομηρος» που λειτουργούν στη Χιμάρα και Κορυτσά.

www.enet.gr